En son ne zaman eþinizin veya sevgilinizin dýþýnda birine ''Seni Seviyorum''dediniz. Erkek ile kadýn ya da çocuk . Þekli, þemali, cinsiyeti çok mu önemli ? Sonuçta aðzýnýzdan çýkacak bir iki bitiþik sözcük dizisi...

Aslýnda her þey özünde kendini sevmekle baþlýyor desem, kaçýnýz benim bu düþüncelerime katýlýr. Güzel kadýnlarý seviyorsunuz, sevimli çocuklarý öpüp okþuyorsunuz, yakýþýklý erkeklere bayýlýyorsunuz. Normal görünüþte olan ya da görünüþü vasatýn altýnda olan insanlarý da sevebiliyor musunuz? Birini sevmek, onun yüreðine, beynine, benliðine dokunmak deðil midir aslýnda? Daha önceki yazýlarýmda da söz etmiþtim, tensel iletiþim, yani dokunmak. Sadece canlý varlýklara mý ? Aðaca, kuþa, yaðmura, kara, topraða, havaya, baþka insanlarýn yüreðine, bazen bir telefon telgraf direðine... Desmond Morris'in bir kitabýnýn adý ''Sevmek Dokunmaktýr''. Hemen þu geliyor aklýma... Dokunmadan sevebilir miyiz ? Severiz tabi, niye sevmeyelim, ama biraz platonik kaçar. Düþünün ki doðduðunuzdan beri evde pencerenin önünde oturan yatalak bir insansýnýz. Kar yaðýyor dokunamýyorsunuz, yaðmur yaðýyor dokunamýyorsunuz, güneþ açýyor ýþýðýný görüyorsunuz ama hissedemiyorsunuz, çiçekleri koklayamýyorsunuz. Ne kadar hazin bir durum bir insan için...

Sevgide en önemli unsur kanýmca paylaþmaktýr. Bakýþlarýn hava boþluðunda paylaþýlmasý ile baþlar güzel aþklar güzel sevgiler. Sonra birleþtirirsiniz kalplerinizi hayatýnýzý paylaþýrsýnýz alabildiðine. Çocuklarýnýzý, yediklerinizi, içtiklerinizi, yataðýnýzý, duygu ve düþüncelerinizi...

Hayattan küsen, býkan, kopan, intihar düþüncesine saplanan ruh hali sýkýntýlý insanlara bakýn inceleyin, birçoðunun psikolojik sorunlar ile birlikte paylaþma duygusundan da, birlikte hareket etmekten de yoksun olduklarýný gözlemlersiniz...

Ýlk defa on sekiz yaþýnda gönlüme birisi girdi. Ayaklarým yere basmýyor, dizlerim titriyordu buluþmaya giderken, sonra tabi geçti titrek halim. Rüyalarýma giriyor zaman zaman, aklýmdan çýkaramýyordum o tarihlerde. Kavak yelleri sadece baþýmýzda olsa iyi, her yerimizde... Bir þekilde çýktý gitti hayatýmdan. Ne kaybettim, ne kazandým hep sorarým kendime . Ben mi kaybetmiþtim o mu? Yoksa o kazanmýþ, ben yine kaybetmiþ miydim? Üçüncü þýk, O kaybetmiþ ben kazanmýþ mýydým? Biraz ayrýntýlý oldu ama bu sorular sorulmalý kendi kendine. Adýný tabi ki unutmadým. Sanýyorum aramýzda büyük çoðunluk ilk aþkýnýn adýný unutmamýþtýr, ama hepsi o, yaþanmasý gerekiyordu, yaþandý bitti... Ben hâlâ bu yaþýmda ona takýlý kalýrsam, ben de bir sorun var demektir. O sorunlarý da sonra, siz deðil, matematik bilen birleri deðil, psikiyatristler çözer.

Þimdilerde hayatýmý paylaþtýðým insaný çok seviyorum. Daha bir sürü sevdiðim akrabalarým, dostlarým, siz arkadaþlarým var. Ýnsanlara illa kendimi sevdireyim diye bir çaba içine girmemeli insan kanýmca. Hz. Mevlana'nýn dediði gibi ''Ya olduðun gibi görün, ya göründüðün gibi ol'' düþüncesini kendisine hayat felsefesi yapmalý... Ünlü düþünür Platon da sevgi üzerine þunu demiþtir ''Kimseye kendinizi sevdirmeye kalkmayýn, yapýlmasý gereken tek þey sadece kendinizi sevilmeye býrakmaktýr''

Harika bir eski Serter Baðcan þarkýsýdýr ''Öyle Deðil mi'' Bizim gençlik yýllarýmýzda çok severek dinlemiþtik. Þair ve seslendiren yalnýzca sana sevgimi verebilirim diyor. Baþka söze gerek var mý ? Sözleri de aþaðýda, artýk yorumu size býrakýyorum dostlar...

__ÖYLE DEÐÝL MÝ ?__
Sevgimi sana nasýl anlatsam
Þiir yazsam rol mü yapsam
Yoksa yoksa romanlardaki gibi...

Þarkýlardaki aþka mý dönse
Filmlerde ki aþka mý benzese
Yok yok bekleme bunlardan...

Sadece sevgimi verebilirim
Dürüstlüðü doðruluðu sunabilirim
Yalansýz çýkarsýz duygularýmý
Yalnýz sana bunlarý verebilirim...

Vaatlerle yalanlarla aldatamam ki
Boþ sözlerle seni avutamam ki
Sevgimi süsleyip anlatamam ki
Deðiþmen gerek öyle deðil mi ?

Aþk sözlerine aldanmýþsýn
Süslü lafa hep kanmýþsýn
Gerçek sanýp avutmuþsun kendini
Vaatler yalan yalan olsa da
Dinlemiþsin inanmasan da
Yok yok bekleme bunlardan...

Sadece sevgimi verebilirim
Dürüstlüðü doðruluðu sunabilirim
Yalansýz çýkarsýz duygularýmý
Yalnýz sana bunlarý verebilirim
Vaatlerle yalanlarla aldatamam ki
Boþ sözlerle seni avutamam ki
Sevgimi süsleyip anlatamam ki
Deðiþmen gerek öyle deðil mi ?

Sevginin en çok geliþtiði, serpildiði ortamlarda barýþ ve özgürlük ortamlarý deðil midir ? Bu günlerde barýþa hoþgörüye haddinden fazla ihtiyacýmýz var. Dünya halklarý olarak iki dünya savaþýnda ve sayýsýz bölgesel savaþlarda milyonlarca kadýn, erkek ve çoluk çocuk kaybettik, buna artýk bir dur demenin zamaný gelmedi mi ? Neden bu kadar duyarsýzýz sevgiye dostluða ? Siyasetçiler ne zaman anlayacaklar acaba savaþýn anlamsýzlýðýný...

Ýslamiyet'in bir anlamýnýn barýþ olduðundan dem vuruyoruz. Sevgi ve hoþgörü dinidir diyoruz. O zaman ben de þunu soruyorum. Üzerine bombayý baðlayýp otobüsün içine girip patlattýðýn zaman, diðer insanlarýn Ýslamiyet'e kalbinin ýsýnmasýný nasýl bekleyebilirsin ! Önce sen Allah'ýn verdiði caný Allah'ýn alacaðýný inkar ediyorsun, bile bile kendi canýna da kýyýyorsun. Diðer dinlerdeki insanlara da saygýmýz var ve bizi onlardan ayýran en önemli faktör sevgi ve hoþgörü olmalýdýr. Büyük Mutasavvýf Yunus Emre'nin dediði gibi her zaman ''Sevelim sevilelim , dünya kimseye kalmaz'' Sevgi üzerine bir yazý da sevgi ve saygýlarýmla biter tabi ki...