YORULDUM
Batýk bir gemiyim kaldým aþk denizinin ortasýnda,
Kuru bir çýnarým kýymetim bilinmiyor ne baharda ne yazda,
Kaybetmiþim yolumu kaldým hayatýn ýssýz karanlýðýnda,
Tutan yok elimi ben karamsarlýðýn esiri oldum.

Bakýyorum ama hasretim yinede dünyanýn güzelliklerine,
Kapanmaz gönül kapým mutluluk veren gerçeðine,
Ýstemiyorum dönmesini sevgi dolu yüreðimin yangýn yerine,
Sorulmuyor halim hatýrým dost bildiklerim tarafýndan unutuldum.

Ýstediðim tek þey sabahlarým umutlu baþlasýn,
Batmasýn umut güneþim her an her saniye parlasýn,
Hep gülsün yüzüm gözümden boþu boþuna yaþ akmasýn,
Bakan yok artýk yüzüme bir yaprak misali sararýp soldum.

Neþe ile sevinçle hayata bakamýyorum,
Sevgi dolu mutlu geçmiyor günlerim,
Ýstediðim tek þey kýrýlmasýn ümitlerim,
Ýhanet kurþunuyla kalbimden vuruldum.

Kanattý gönül yaramý ihanet kapanmýyor,
Kaybetti gözlerim dünyamý aydýnlatan ýþýðýný arýyor,
Hasret kaldý gönlüm güzelliklere açan güller sararýyor,
Geride býraktým ümitli gülüþleri çektiðim acýlardan yoruldum.