''Bir Köy Delikanlýsýnýn Aðzýndan ''


Baþýmýz da onca yoksulluk varken
masallarýn devlerini hiç kafaya takmadýk bilesiniz
mum ýþýklarýnýn bizim gibi titreyen alevlerinde
ders çalýþýrdýk ha babam de babam...

Benim küçülen elbiselerimi kardeþim
kardeþimin küçülen elbiselerini onun küçüðü giyerdi
yer sofralarýnda bir tencereye kaþýk sallar cenk ederdik
bilirdik nimetin kýymetini
zaten bilmeyen babamdan kabasýna þaplaðý yerdi
hiç bir zaman aç kalkmadýk sofradan
gözümüz toktu
þükürdü en büyük sermayemiz...

Bir müddet gýslavet denen lastik ayakkabýlarla
karda kýþta okula gittik
çoðu zaman sýnýflarýmýzý tezekle
o olmadý mý nefesimizle yüreðimizle ýsýtýrdýk
bütün çabamýz bir gram daha fazla bilgi içindi
yine de birileri gibi isyan etmedik
iþte bu yüzdendir ki
ninelerimizin dedelerimizin yüzlerini
pýrýl pýrýl nurlu görürsünüz beyazcamda...

Þimdilerde tarlalarýmýzý sürdüðümüz traktörler
hem mazot ile çalýþýr hem de alýn teri ile
öðle vakti dayadýðýmýz zaman aðýzlarýmýzý testi denen sebile
yüreðimiz ile birlikte ruhumuz da serinler...

Dev gibi þehirleri biz besleriz
ekeriz biçeriz
biz olmasak nice olur haliniz
yüreðimiz doruklanýr bazen de havalara uçarýz...

Çoðu zaman horozlar ötmeden kalkarýz
atalarýmýzdan böyle öðrendik
''Rýzýklar sabah daðýtýlýr''derlerdi...

Gökten üç elma düþer
belki bir yere birisi kafama
birisini de sen havada yakala...