Biz Türk milleti olarak sadece kâðýt üzerine imza atmayýz, hayatýn her alanýna da merhametimizle gülümsemelerimizle imza atarýz. Ecdadýmýz tarihte o kadar çok imza atmýþ ki dört kýtaya, aradan geçen yüz yýl sonra bizlerde onlara yetiþemesek de imzalar atmaya devam ediyoruz. Ýmza atmak kimliktir, özün yansýmasýdýr, ecdadýn attýðý imzalar sýnýrsýz bir anlam dünyasýna sahiptir. Dünyanýn bir ücra köþesinde zulüm gören mazluma koþan, ona yardým için aþevleri, külliyeler, hanlar, hamamlar kuran… Özünde yapýsýnda bu imzanýn insan vardý, insanýn mutluluðu vardý, bizden baþka kimse böyle imza atamaz, astada geçenlerde sýrýtarak atan þerefsizler gibi Filistin’i baþ þehir yaptýklarýný milletin gözüne sokarak kör edercesine konsolosluklarý taþýyarak yýkanlar gibi þerefsizliðe imza atanlardan olmadýk çok þükür.

Yýkýma giden insan hayatýný inþa etmek için imza atan ecdadýn yolundan giden bizler, bunu imanýmýzýn gereði olduðu için yapýyoruz. Bizim çaðrýlarýmýz insanýn mutluluðu içindir, o nedenle ecdat dört kýtaya merhameti imaný gülümsemeyi taþýyarak yönetti, halada þimdilerde buna muhtacýz ve lakin yavaþ yavaþ yerimizden kalkarak yürüyerek, gerçekleþtirmek için yola çýkýyoruz. Ýman bize ne söylüyorsa neyi ifade ediyorsa, onu yapmakla mükellefiz baþarýlý oluruz olmayýz o ayrý bir konu, niyet en önemlisidir, diyerek daha birçok güzelliklere imza atmak adýna Rabbim yardýmcýmýz
olsun selamlarýmla, vesselam.

Mehmet Aluç