Hayat yaþadýklarýmýzla öldükten sonra yüzleþmedir. Bu böyle biline, yoksa yaþa hayatý istediðin gibi yaþa ne hesap soran-Hâþâ- bir yaratan var misali yaþamak deðildir bu hayat. Ýmanýn gereði olarak bunu bilmeyi bize öðretendir Ýslam’dýr, bu iman ile… Bizim veya baþkalarýnýn hayatý bize emanettir korumak bizim görevimizdir, bundan kaçýþ yoktur, buda Ýslam’la imanýn insan olmanýn bir gereðidir.
Yüreðinde derin yaralarý olanlarýn yarasýný sarmaya talip olan biz insan, bu yarayý sarýp sarmamam konusunda da o anki durumu pozisyonu itibarýyla da hesap vererek yüzleþecektir. Öylesine insan olmak kolay deðildir, ben insaným diye gezmekte her insana yakýþan bir meziyet deðildir. Hani bir söz vardýr, aðzýmýn kýyýsýnda bir yara gibisin, azýcýk gülsem o yaradan kan akacak, gülmesem kimseyi güldüremem, manasýna gelen hayatta böyledir, iman ederek önce yaralarý saracaksýn ki yaralarýn sarýla iyileþe, güldüreceksin ki sende gülesin, vesselam.

Mehmet Aluç