Öðrendim

Hayattan beklentim olduðu kadar,
Karþýlýksýz vermesini öðrendim.
Eksilttiler beni hep azar azar,
Bir tek hayra yormasýný öðrendim.

Aðlanacak hale gülen oldum ben,
Gerçek bir kenarda yalan oldum ben,
Tomurcuk açmadan solan oldum ben,
Önce sabýr etmesini öðrendim.

O ki; Hak Din gönül verdim Ýslam'a,
Muhammed Mustafa merhem yarama,
Sözde bende sahip çýktým davama,
Türlü lokma yemesini öðrendim.

Aç karnýna taþ baðlamýþ Peygamber,
Çöl kumlarý olmuþ altýna minder,
Salavatý getirsem de her sefer,
Mutlak borçlu kalmasýný öðrendim.

Bilip bilmeyerek kul hakký yedim,
Sonra fazlasýyla veririm dedim,
Birgün silkelendim kendime geldim,
Baþta piþman olmasýný öðrendim.

Kul diye yaratmýþ beni yaradan,
Aciz bir kulum ben öyle sýradan,
Ayýrsam olmuyor aký karadan,
Renk renk güller dermesini öðrendim.

Ver demeye sözün baþý kildirdim,
Çoðu dostu defterimden sildirdim,
Usulünce hadlerini bildirdim,
Sahte yüze gülmesini öðrendim.

Tam altý kez gülümsedim ölüme,
Ah! Þu Arý sokasýca dilime,
Çok okudum önem verdim ilime,
Okuyupda yazmasýný öðrendim.

Olmadý bilerek gýybet ettiðim,
Zaman yakýn bu dünyadan gittiðim,
Acý sözler hep içime attýðým,
Konuþmadan susmasýný öðrendim.

Hiç deger vermedim paraya pula,
Hak muhtaç etmesin bi namert kula,
Devam etmek istiyorken okula,
Tenefüse çýkmasýný öðrendim.

Bir adým gelene on adým geldim
Suç varsa en baþta kendimde bildim
Deli dolu iþte bir garip kuldum
Yaralarý sarmasýný öðrendim

Þiir yazdým hayran kalan kalana
Ýmrendiler beni derde salana
Hiç bir zaman sarýlmadým yýlana
Baþým derde sokmasýný öðrendim

Konuþmak istedim niyete göre,
Üstüme geldiler gördüm ha bire,
Adýmlarým saðlam bastýðým yere,
Boþa deðil saymasýný öðrendim.

Cehennem söndürür akan göz yaþim,
Ne sevdiðim anlar ne de gardaþým,
Her þeyi gören o ALLAH (C.C.) sýrdaþým,
Gözü ile görmesini öðrendim.

Buldumda vazgeçtim derdime derman,
Sandým ki verilmiþ katlime ferman,
Dedim de olmadý kalbimi kýrman,
Kýranlardan kaçmasýný öðrendim.

Kendimi bulurum düþüncelerde,
Göz önünden bir gün kalkacak perde,
Uykum kaçar oldu çok gecelerde,
El derdine yanmasýný öðrendim

Sýfýr dört plaka Aðrý burasý,
Bir düzen tutmuyor bozuk havasý,
Avcý oldum el taþýyla dahasý,
On ikiden vurmasýný öðrendim.

Kurt kuzu postuna bürünmüþ meðer,
Namerdim boynumu bükersem eðer,
Alýn teri emek her þeye deðer,
Hakkým neyse almasýný öðrendim.

Siyasete alet oldum bir sure,
Yine de özümden vermedim fire,
Bulaþmadým þükür geçmeyen kire,
Doðru yanlýþ seçmesini öðrendim.
.........................
Yerini býraksýn yaþlýsý gence,
Düþünmeli boylu boyunca bence,
Yaþamak lazýmken gördüm insanca,
Demem;püsü duasýný öðrendim.

Ne kullanýlýrým ne kullanýrým,
Ben insaným insan olmaya varým,
Kararý siz verin iþte bu durum,
Sözün özü piþmesini öðrendim.
.

Ardarda gider ya eþekle sýpa,
Ben hak etmeyene veremem kupa,
Gelmeyenler çok var bir ipe sapa,
Onlar gibi düþmesi öðrendim.

Vazgeçmedim açýk sözlü olmaktan,
Ýleriye dönük hayal kurmaktan,
Ne beklenir benim gibi ahmaktan,
Boþ hayale dalmasýný öðrendim

Leyla’nýn aþkýndan Mecnun çöllerde,
Ali’nin sureti Yusuf dillerde,
Türlü türlü aþk var bizim illerde,
Görmesemde duymasýný öðrendim.

..................
Çok yere yetiyor selam göndersem
Bir gün boþta kalmam eðer istersem,
Hele de yaptýðým iþi seversem
Satýlmazý satmasýný öðrendim.

Sözünü geçirir nefsime þeytan,
Dünya sýnav yeri geçmekte zaman,
Taze bir kývýlcým kalbimde iman,
Tabularý yýkmasýný öðrendim.

..........................

Elle deðil hep kendimle savaþtým,
Desem olmaz diyar diyar dolaþtým,
Çoðu zaman þiirlerle konuþtum,
Derdim bir bir dökmesini öðrendim.




Gökhan Ermeydan