Ulan! Bir kere de yol üstündeki o bank boþ olmasa?

Bir adam otursa, kafasý yerde, kalbi gökte, belki biraz da uykulu. Usulca sokulup yanýna titrek ellerimle sigaralar sarardým.
Derdini anlatacak hali olmaz maþukun da bir olaydýk, yapýþtýrýrdým belki kýrýk umutlarýný kendi söküklerime?
Dolduysa eðer aðzýna kadar, kustursaydým. Yere göðe sýðrdýramadýðýmýz kinlerimizi, potansiyelimizle gerçeðe kavuþtururduk. El ele tutuþup kýrýk camlarý bir kaç kez daha kýrardýk.
Oturan olsaydý o bankta, sahte bedenini hayalimdeki ruha giydirir biraz dinerdim. Sinerdik üst üste..

Oturan olsaydýn o bankta, merak ettiðim yorgun elleri incelerdim iþte. Beyaz gömleðin üzerindeki bir kaç damla kaný temizler paklardým.
Kafandaki sorularý aklar,
Kalbimdeki seni yine saklardým.

Ýstifli sokaklarý yayardýk pazar gibi geceye.

Olur da yolun düþerse yolumun üstüne, kin olduðunu, kim olduðumu unutacaðým yarýna.

Ulan...
Bir kere de yol üstündeki o bank boþ olmasa?