Çenesindeki bir tutam sakalý aþaðý yukarý çekiþtirip duruyordu. Gözleri, ellerinde dolu tepsilerle geçip duran garsonlarýn üzerinde gezindi boþ boþ. Biri gelip biri gidiyor, týklým týklým dolmuþ olan salonda sipariþleri aksatmamak için koþar adým çalýþýyorlardý. Henüz boþ olan birkaç masaya da “rezerve” yazýlý levhalar yerleþtirilmiþti.
Listz’in Liebestraum’u eþliðinde, “medium well” piþirilmiþ dana etlerini afiyetle mideye indirmekle meþgul olan müþteriler rahatça tanýsýnlar diye çalýþanlar bir örnek giydirilmiþti. Loþ sarý bir ýþýkla aydýnlatýlmýþ salonda servisler ile içki sunumlarý birinci kaliteydi.
Dýþarýda lapa lapa yaðan kar, yere düþmeden eriyor, palmiyelerin dallarýnda , arabalarla evlerin camlarýnda, kadife çiçeklerinin yapraklarýnda asýlý kalýyordu. Ilýk bir sonbahar günüydü, hava henüz kararmýþtý. ‘Mangalda kestaneci’ler kara aldýrmadan tezgahlarýn önünde kuyruk olmuþlardý. Otobüs duraklarý ýslanmamak için sýðýnmýþ insanlarla dolup taþýyordu.
Beyaz þarapla piþirilmiþ Fransýz usulü soðan çorbasýnýn üstündeki kaþarý, çatalýyla bir ileri bir geri dürttü. Ýþtahý yoktu. Kaçamak bakýþlarla karýn yaðýþýný izlerken, havanýn bu puslu halinden için için mutluluk duyuyordu. Bin bir çeþit kar kristallerinin alabileceði yýldýzýmsý þekilleri düþündü. Sonsuz sayýda, sonsuz þekilde olabilmeleri büyüleyiciydi. Gökyüzünün grisinden, karþýsýndaki kadýnýn saçlarýnýn sahte sarýsýna kaydý bakýþlarý. Safir rengi gözlerine kilitlendi. Ýçini mutlulukla dolduran bir rüyadan kasvetli, kara, dipsiz bir geceye uyanýr gibi oldu.
Durmaksýzýn konuþan kadýný dinlemeye mecbur hissetti kendini. Kadýn o kadar hýzlý konuþuyordu ki, aðýz hareketleri kulaðýna çarpan seslerden çok daha çabukmuþ gibi geliyordu O’na. Kelimeler kulaðýna kadar geliyor, anlamsýz hecelere bölünüyor, parçalarý rüzgarda savrulup gidiyordu. Yakalayabildiði hecelerden anlamlý bütünler oluþturup anlamayý denedi: “..ayrýldý...Antalya’dan...çok az...dayanamadý..”. Bir kaç dakika sustular. “Yazýk olmuþ” dedi bir þey demiþ olabilmek için. Umarým yanlýþ bir þey söylememiþimdir diye düþünüp kýzardý sonunda. Ne anlatmýþtý ki böyle durmamacasýna? Off, bir an önce bu sýkýcý geceye noktayý koymalýydý. Kadýnýn konuþmasý birden býçak gibi kesiliverdi. “Kesin yanlýþ bir þey söyledim” diye düþünüp sýkýldý.
- Kalkalým mý?
- Ama çorbaný bile bitirmedin? Yanlýþ bir þey söylemedim ya?
- Yooo, hayýr. Günümde deðilim sadece.
“Günümde deðilim sadece.”
Genç kadýnýn dudaklarýnýn sinirle kývrýldýðýný gördü, yüzü renkten renge girdi. Arkadaþlarýnýn ricasýný kýramayýp görüþmeyi kabul etmiþti onunla. “Ruh eþin” diye diye, ite kaka göndermiþlerdi buluþmaya. Menekþe’ydi adý. Hangi ortak noktalarýný bulup yapmýþlardý bu yakýþtýrmayý? Ýler tutar yaný yoktu, hayýr. Oturduklarýndan beri sürdürdüðü þen þakrak konuþmasý, etrafýna saçtýðý gülücükler yok olmuþtu.
Kar kristalleri silindi aklýndan, içi geceyle doldu yine. Eli sakalýna gitti, bir aþaðý bir yukarý çekip durdu. Sustular. Bir türlü sonu gelmeyen uzunca bir susuþun ardýndan Menekþe çantasýna uzandý. Sað kaþý havada, mýrýltýya benzer sesler çýkararak kredi kartýný arandý bir süre. Yüzünde kibirli, beðenmez bir ifade vardý. Karþýsýnda put gibi, ondan bir hamle bekler gibi, duran adama baktý kalkýk kaþýnýn altýndan. Hangi akla uymuþtu da bu tuhaf adamla yemek yemeyi kabul etmiþti kim bilir. Bin tane gönlü olsa birini verir miydi bu suratsýza? Sessizlik uzadýkça can sýkýntýsý artýyordu.
Kalkabiliriz.
Bir elinde sýký sýkýya kavradýðý kart,diðer elini çaresiz görünen adama uzattý.
- Her þeye raðmen tanýþtýðýmýza memnunum.
Elini karþýlayan el, kaba sabaydý. Üstelik soðuktu da. Boþlukta sallanan, sahipsiz bir el’di tuttuðu.
Neden hala gitmiyordu? Çekilmez hale gelen bu geceden bir an önce kurtulmayý diledi. Sonunda Menekþe arkasýný dönüp uzaklaþtý. Biraz sonra ötede hesabý öderken gördü onu. Mermer gibi bembeyaz, kapýdan çýkýþýný izledi. Gecenin içinde izi bile yoktu þimdi. Ama kar kristalleri varlardý, sonu olmayan gri gökten yavaþ yavaþ düþmeye devam ediyorlardý hala.
Menekþe’nin gitmesiyle sýkýntýsý sona erdi. Bir eli sakalýnda, buðulanmýþ camdaki yansýmasýna baktý dik dik, kadehini gözlerinin yankýsýna bakarak kendi þerefine kaldýrdý.