ALLAH BÜYÜKTÜR AMMA...
Bektaþi kiraladýðý kayýk ile Eminönü’nden Üsküdar’a giderken, deniz dalgalanmaya, kayýk sallanmaya baþlar. Dalgalarýn, büyük bir fýrtýnanýn baþlangýcý olduðunu sezen Bektaþi’nin telaþlandýðýný gören kayýkçý:
-Ne korkuyorsun yolcu? Korkma. Allah büyüktür! Diye Bektaþi’yi sakinleþtirmek ister.
Kayýkçýnýn bu sözüne içerleyen Bektaþi þu yanýtý verir:
-Allah büyüktür amma, kayýk küçük!

**

VERÝN KEÇÝYÝ
Gelecek konuklarýný nasýl aðýrlayacaðýný kara kara düþünen Bektaþi’nin gözü, Yahudi olan komþusunun keçilerine takýlmýþ. Keçilerden birini çaktýrmadan alýp kesmiþ. Durumu fark eden Yahudi; "Kadýya gitsem… Kadý da Bektaþi’de Müslüman, ben Yahudi’yim. Davayý kazanamam. Hadi kazandým, Bektaþi’nin nesi var ki, hakkýmý alabileyim!... Biz artýk Allah’ýn huzurunda hesaplaþýrýz...” düþüncesi ile þikayetçi olmamýþ.
Gel zaman git zaman her ikisi de rahmetli olmuþ. Yahudi, ahrette Bektaþi’den davacý olmuþ. Mahkeme kurulmuþ ve Bektaþi’ye sormuþlar:
-Sen Yahudi komþundan habersiz keçisini kesmiþsin!
-Kesmedim, demiþ Bektaþi.
-Ben gözlerimle gördüm demiþ, Yahudi.
Bektaþi “Bir mahkemede bir adam hem þahit, hem davacý olamaz.” Diye itiraz etmiþ.
-Haklýsýn ama, günahlarýn arasýnda keçiyi kestiðinde yazýlý, demiþler.
Bektaþi bu kez, “Mahkeme hakimi ayný zamanda þahitlik yapamaz.” Diye itiraz etmiþ.
-Gene haklýsýn; o zaman getirin keçiyi ona soralým... demiþler.
Bektaþi son bir çaba ile çözüm yolu önermiþ:
-Ne!... Keçi burada mý?... Verin keçiyi o zaman bu Yahudi'ye... Bitsin bu dava!

**

SENÝ DE KENDÝMÝ DE KURTARDIM
Hoca ile Bektaþi içki içerken yakalanýrlar ve Kadý’nýn huzuruna çýkarýlýrlar.
-Þeytana uyduk kadý efendi. Diye af dileyen hocayý, kadý affetmez ve idam cezasý verir.
Sýra Bektaþi’ye geldiðinde savunmasýný yapar:
-Kadý efendi ben gayri-müslümüm, bana oruç farz deðildir.
Kadý Bektaþi’yi serbest býrakýr. Bektaþi Kadý’nýn huzurundan ayrýlýrken sorar:
-Kadý efendi, ben de þahadet getirip Müslüman olsam, arkadaþýmý da baðýþlar mýsýn?
Kadý efendi düþünür, bir kiþiyi Müslüman yapmanýn sevabýný hesap eder ve Bektaþi’nin teklifini kabul eder, hocayý da affeder.
Kadýnýn huzurundan ayrýldýktan sonra hoca Bektaþi’ye kýzgýnlýkla sorar:
-Sen ne biçim adamsýn be, bir Hýristiyan bir Müslüman oluyorsun! Sen de hiç iman yok mu?
Bektaþi gülerek cevaplar:
-Gavur oldum kendimi, Müslüman oldum seni kurtardým. Peki sen ne iþe yaradýn?

**

KULLARIN DAVETÝNÝ KAÇIRMAMALI
Sohbet sýrasýnda Bektaþi’ye sormuþlar:
-Baba Erenler niçin oruç tutmazsýn?
Bektaþi’de mazeret hazýrdýr:
-Vallahi tutmak isterim ama halim mecalim yok.
Bektaþi’yi zorda býrakmak için bir soru daha sorarlar:
-Ýftara çaðýrsalar gider misin?
-Doðrusu ne yapar eder giderim.
Bektaþi’nin bu cevabýna itirazlarýný bildirirler:
-Bu nasýl olur? Allah’ýn emrini dinlemiyorsun da kullarýn davetini kaçýrmýyorsun!
Bektaþi’nin cevabý hazýrdýr:
-Bunda þaþýlacak ne var? Bilirsiniz ki Cenabý Hak merhametlilerin merhametlisidir ve affedicidir. Fakat insanlar böyle midir? Onlar, en küçük bir sebepten güceniverirler. Bunun için kullarýn davetlerini kaçýrmamak gerekir.