Þýklataýn parmaklarýnýzý ve küçülsün devler. Açýn pencerelerinizi minik misafirlerimiz var bu gece. Zahmetsizce dikin gözlerinizi duvara birazdan oynamaya baþlayacak, çatlaklar... Açýn avcunuzu, býrakýn sahneyi zamana iþte þimdi duracak tik ve taklar. Alkýþlayabilirsiniz açýkken elleriniz, kendinizi...

Bir tutam hüznü kaldýramaz mý, hayat... Hadi takýlýn peþime bakýn ne maceralar var aynada. Süsleyelim kederi, kedi gibi... Býyýklarýnýn her telini ayrý renge boyayalým lakin dokunmayalým burnuna; o hep pembe ve ýslak kalsýn.

Uçalým! Hanginiz üfleyeceksiniz... En derine kimin daldýðýný nereden bileceksiniz... Nefsim, nefesim... “Þýklattý”

Gölgemi kaçýrýn, koyun çuvala. Uzun çýkacak boyu benden, aldanmayýn aslý benim... Þýklatýn parmaklarýnýzý, tartýn bizi mümkünse öðle vakti...

Hazýrýz! Gaybýn trenine binmeye. Biliyorum meraklýsýnýz, telaþlanmayýn... Bildiðiniz sesle baþlýyor önce keskin bir düdük ardýndan çuh, çuh... Ve ilk müzik keþfedilecek raylarda... Küçük misafirler, eþliðinde... “þýklatýldý”

Yaslanýn arkanýza... Ellerinizi koyun dizlerinize, üç dediðimde yumruk yapýn, býrakýn dolsun kan parmaklarýnýza, açýn avcunuzu ve alkýþlayýn sevdiklerinizi...

Makas!