• Bugün vatanýmýzla bir millî kudret varsa o cereyan, felâketlerden ders alan milletin kalb ve dimaðýndan doðmuþtur. (1919)
• Millete efendilik yoktur; hizmet etme vardýr. Bu millete hizmet eden, onun efendisi olur.(1921)
• Milleti millet yapan, ilerleten ve yükselten kuvvetler vardýr: fikir kuvvetleri ve sosyal kuvvetler. 27.10.1922, Bursa, Öðretmenlere.
• Bilelim ki kazandýðýmýz baþarý, milletin kuvvetlerini birleþtirmesinden ileri gelmiþtir. Eðer ayný baþarýlarý, zaferleri ileride de kazanmak istiyorsak, ayni esasa dayanalým, ayný yolda yürüyelim. (1923)
• Milletlerin siyasetinde ancak menfaatleri vardýr. Kimsenin kimseye dost olmayacaðýný bilelim. (1933)
• Millet sevgisi kadar büyük mükâfat yoktur. (1935)
• Kuvvet birdir ve o milletindir…1.11.1937, TBMM Açýlýþý.
• Ulusal varlýðýný devam ettirmek için, kiþileri arasýnda düþündüðü ortak bað, asýrlardan beri gelen þekil ve mahiyetini deðiþtirmiþ, yani ulus, dini ve mezhebî baðlar yerine, Türk milliyeti baðý ile kiþilerini toplamýþtýr. 1925, Ankara Hukuk Okulu Açýlýþý.
• Biz doðrudan doðruya milliyetçi ve Türk milliyetçisiyiz. Cumhuriyetimizin dayanaðý Türk topluluðudur. Bu topluluðun kiþileri ne kadar Türk kültürüyle dolu olursa o topluluða dayanan cumhuriyet de kuvvetli olur. 26.04.1926, Türk Ocaklarý Delegelerine.
• Türk Vataný’ný ele geçirmek fikrini, Türkü esir etmek hayalini genel, büyük bir ideal haline getirmeye çalýþanlarýn layýk olduklarý kötü sondan kurtulamadýklarýný gözlerimizle gördük… Kendilerine bir milletin geleceði emanet edilen adamlar, milletin kuvvet ve kudretini yalnýz ve ancak yine milletin gerçek ve ulaþýlabilir çýkarlarý yolunda kullanmakla yükümlü olduklarýný bir an hatýrlarýndan çýkarmamalýdýrlar. Bu adamlar düþünmelidirler ki, bir memleketi ele geçirmek; o memleketin sahiplerine egemen olmak için yeterli deðildir. Bir milletin ruhu ele geçirilmedikçe, bir milletin azmi ve iradesi kýrýlmadýkça, o millete egemen olmanýn imkaný yoktur. (1924, Dumlupýnar) (Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri, Atatürk Araþtýrma Merkezi, C. II, s. 184)
• Türk ulusu güçlükleri; ulusal birlik ve beraberlikle yenmesini bilmiþtir. (Atatürk Araþtýrma Merkezi, Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri, Cilt II, s.318
• Aklý eren, yurdunu seven, gerçekleri gören kimselerden düþman çýkmaz. (1923, Tarsus) (Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri, Atatürk Araþtýrma Merkezi, C. II, s. 136)
• Geldikleri gibi giderler.
• Ulus sevgisi kadar büyük sevgi yoktur ve kiþiliðimiz için deðil, fakat mensup olduðumuz ulus için elbirliði ile çalýþalým. (ÂFET ÝNAN, M.K. Atatürk’ten Yazdýklarým, Kültür Bakanlýðý Yayýnlarý, s.58)
• Kuvvet birdir ve o milletindir. (Atatürk Araþtýrma Merkezi, Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri, Cilt I, s.423)
• Ýnsaf ve merhamet dilenmek gibi bir ilke yoktur. Türk ulusu, Türkiye’nin gelecekteki çocuklarý, bunu bir an akýllarýndan çýkarmamalýdýrlar! (ATATÜRK, Nutuk, Atatürk Araþtýrma Merkezi, Yay. Haz. Prof. Dr. Zeynep Korkmaz, s.243)
• Türk Ulusunun yeteneði ve kesin kararý, cumhuriyet, uygarlýk ve geliþme yolunda durmadan, yýlmadan ilerlemektir. (Atatürk Araþtýrma Merkezi, Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri, Ankara, 1989, Cilt I, s.351)
• Büyük þeyleri yalnýz büyük uluslar yapar. (AFETÝNAN, Medeni Bilgiler ve M. Kemal Atatürk’ün El Yazýlarý, Atatürk Araþtýrma Merkezi, s. 27)
• Bir ulusun siyasi kaderinde makam sahibi olabilmek için onun ihtiyacýný görmede ve onun gücünü takdirde ehliyet sahibi olmak birinci þarttýr.
• Saygýdeðer ulusuma þunu öneririm ki: sinesinde yetiþtirerek baþýnýn üstüne kadar çýkaracaðý adamlarýn kanýndaki ve vicdanýndaki öz cevheri, çok iyi tahlil etmek dikkatinden, bir an vazgeçmesin.
• Kesinlikle bilmeliyiz ki, iki parça halinde yaþayan uluslar zayýftýr, hastadýr. Çocuklarýmýzý ayný eðitimden geçirerek yetiþtireceðiz. Çocuklarýmýza ve gençlerimize vereceðimiz öðrenimin sýnýrý ne olursa olsun, onlara esaslý olarak þunlarý öðreteceðiz: Ulusuna, Türkiye Devleti’ne, Türkiye Büyük Millet Meclisi’ne düþman olanlarla mücadele sebep ve vasýtalarý ile donatýlmayan uluslar için yaþama hakký yoktur.
• Yalnýz þunu bir gerçek olarak biliniz ki onur, hiçbir zaman bir adamýn deðil, tüm ulusundur. (1923, Adana) (Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri, Atatürk Araþtýrma Merkezi, C. II, s. 127)
• Ulusal yemin, barýþ yapmak için makul ve asgarî koþullarýmýzý içeren bir programdýr. Barýþa ulaþmak için bir araya getireceðimiz esaslarý içine alýr. Ocak 1922, Vakit Baþyazarý Ahmet Emin’e Verdiði Mülâkat.
• Barýþtan sonraki çalýþmada baþarýlý olabilmek milletin istiklalinin korunmuþ olmasýna baðlýdýr.
• Ulusal Yeminin hedefi, onu temindir. Ocak 1922, Vakit Baþyazarý Ahmet Emin’e Verdiði Mülâkat.
• Ulusal Yemin dairesinde varlýðýný temin ettikten sonra gürültü çýkarýp fesatçýlýk edecek ve araziyi geniþletme fikrinde bulunacak adamlar ortaya çýkmaz. Bence buna imkân yoktur.
• Ocak 1922, Vakit Baþyazarý Ahmet Emin’e Verdiði Mülâkat.
• Gerçi bize milliyetçi derler. Fakat biz öyle milliyetçileriz ki, bizimle birlikte çalýþan bütün milletlere hürmet ve riayet ederiz. Onlarýn bütün milliyetlerinin gereklerini tanýrýz.
• Bizim milliyetçiliðimiz herhalde bencil ve maðrurane bir milliyetçilik deðildir… 15.08.1920, TBMM.
• Bilelim ki millî benliðini bulmayan milletler baþka milletlerin avýdýr. (1923)
• Bu hareket milletin bir arzusudur. Hattâ bir ihtiyacýdýr. Bu arzu ve ihtiyacý doðuran þey de þahýslar deðil, bizzat olaylardýr. Devletin birlik ve baðýmsýzlýðýný tehdit eden meþru olmayan bir takým ihtirasat, topraklarýmýza, hiçbir hakka dayanmaksýzýn gerçekleþen saldýrýlar, tehlike karþýsýnda millete birleþmek gereðini duyurmuþtur. Böyle bir harekete macera demek, bu hareketi takdir edenleri maceracýlýkla adlandýrmak gafillik, garazlýk deðil midir? 24/25.10.1919, Amasya, Tasvir-î Efkâr Muhabiri Ruþen Eþref ile Mülâkat.
• Bizim yolumuzu çizen; içinde yaþadýðýmýz yurt, baðrýndan çýktýðýmýz Türk Ulusu ve bir de uluslar tarihinin bin bir facia ve ýstýrap kaydeden yapraklarýndan çýkardýðýmýz sonuçlardýr. (Atatürk Araþtýrma Merkezi, Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri, Cilt I, s.423)
• Milletimizin yüksek karakterini, yorulmaz çalýþkanlýðýný, fýtri zekasýný, ilme baðlýlýðýný, güzel sanatlara sevgisini, millî birlik duygusunu sürekli olarak ve her türlü vasýta ve tedbirlerle besleyerek geliþtirmek millî ülkümüzdür. 29.10.1933, Ankara, 10. Yýl Nutku
• Ulusal ülküye tam bir iman ve onun gereklerini tereddütsüz yerine getirmenin neticesi elbette baþarýdýr. (1931)
• Efendiler, bir ülkenin, bir ülke halkýnýn düþmandan zarar görmesi acýdýr. Fakat, kendi ýrkýndan büyük tanýdýðý ve baþlarýnda taþýdýðý insanlardan vefasýzlýk, felaket görmesi ondan daha acýdýr. Bu kalp ve vicdanlar için unutulmaz bir yaradýr. 11.09.1924, Bursalýlarla Konuþma.
• Diyarbakýrlý, Vanlý, Erzurumlu, Trabzonlu, Ýstanbullu, Trakyalý ve Makedonyalý hep bir ýrkýn evlatlarý, hep ayný cevherin damarlarýdýr. 04.10.1932, Dolmabahçe Sarayý, Diyarbakýr Gazetesinin Sahibine Demeç.