Sizi en çok sevdiðiniz getirmedi mi bu dünyaya? Her þeyden çok sizi severek, size deðer vererek. Eþref-i Mahlûkat yani þerefli yaratýk, sensin iþte o; insan. Sadece etten, kemikten yapýlmadýn sen, duygularýn düþüncelerin var, her þeyden önemlisi, Rabbinden armaðan sevme duygun var; ya olmasaydý? Dünya ne kadar tatsýz tuzsuz olurdu, düþünebiliyor musun? Bugün dünya'da ki birçok savaþýn sebebi, insanlarýn, toplumlarýn birbirinden nefret etmesi, birbirini sevmemesi deðil mi?



Neyi paylaþamýyoruz, þu iki buçuk günlük dünya da, neyi? Ýnsanlar savaþýyor lakin çoðunlukla günahsýz insanlar ve çocuklar ölüyor. Rabbimiz ise bize þöyle buyuruyor.''Kim bir insaný haksýz yere öldürürse, bütün insanlýðý öldürmüþ gibidir. Kim de bir insaný yaþatýr, hayatýný kurtarýrsa bütün insanlýðý yaþatmýþ gibidir.'' Dünyanýn ilk cinayetini iþleyip kardeþi Habil'i öldüren Kabil, kýyamete kadar tüm insanlarýn laneti altýndadýr. Kötü bir iþin baþlangýcýna aracýlýk etmiþtir.


Yirminci Yüzyýlýn acýmasýz diktatörlerinin hiç birinde zerre kadar sevgi bulamazsýnýz. Ýçlerinde birazcýk Allah sevgisi olsaydý zaten, binlerce insanýn ölüm emrini bir çýrpýda veremezlerdi. Sadece yaptýklarý þey kitaplarý yaktýrmak, insanlara zulmetmek olmuþtur. Ahhh! Adolf þu savaþý baþlatmadan önce, keþke bir kere Mevlana'yý, Yunus Emre'yi okumuþ olsaydýn. Ahhh! Stalin içinde birazcýk sevgi olsaydý seninde...


Yýllar önce gençlik de okuduðumuz bir yazar vardý; adý Leo Buscaglia, ''Yaþamak Sevmek Öðrenmek''adlý eserini bir solukta okumuþtum o zamanlar. Ýnsanlara sarýlma hastasý... Çok sonralarý öðrendim ki intihar etmiþ. Tabi nasýl bir ruh hali onu intihara sürükledi bilemeyiz, ancak þu yazdýðý kitaplarýn yüzü suyu hürmetine böyle bir davranýþta bulunmamasý gerekirdi diye düþünüyorum...


Sevgililer günü, sistemin kendi içinde tüketimi artýrmak için uydura geldiði bir gündür aslýnda. Gerçekten birbirini seven insanlar, bu iþi bir güne indirgemezler. Çünkü onlar, Allah'ýn yarattýðý her günün kendilerine verilmiþ bir armaðan olduðunu bilirler. Her nefesin bir müjde, sadece bir kadýn ve erkeðin sevgili deðil, ayný zamanda yaþadýðý topraðýn, mensubu olduðu dinin ve rablerinin de sevgili olduðunu biran olsun akýllarýndan çýkarmazlar...


Sevmek özgürlüðün en uç noktasýdýr. Herhalde ''Seni Seviyorum'' kelimesinden daha fazla kullanýlan bir baþka kelime yoktur yeryüzünde. Bunu açalým biraz. Seni seviyorum çünkü sen beni gördüðün zaman göz bebeklerin büyüyor. Seni seviyorum çünkü sen de beni sevdiðini söylüyorsun. Seni seviyorum çünkü senin yanýnda kendimi güvende hissediyorum. Seni seviyorum çünkü bana sevgi dolu sözcükler söylüyorsun. Seni seviyorum çünkü sana dokunmak çok güzel. Seni seviyorum çünkü senden hiç bir kötülük görmediðim gibi, çoðu yerde beni þereflendirdin ve yücelttin. Seni seviyorum çünkü senin ile paylaþtýðým çok güzel þeyler var, baþta hayatým...


Yirminci yüzyýlýn, en büyük düþünürlerinden biri sayýlan ruh bilimci Dr. Erich Fromm, ''Sevme Sanatý'' adlý kitabýnda özetle söyle demektedir.'' Maddeler dünyasýnda vermek, zengin olmak anlamýna gelmektedir. Çok þeyi olan deðil, çok veren zengindir. Bir þeyi yitirmekten korkan istifçi ne kadar çok þeyi olursa olsun, ruh bilim dilinde yoksul ve yoksun bir kiþidir. Ancak kendinden bir þeyler verebilen kiþi zengindir.''


Sevgililer günü vereceðiniz þeylerin çok pahalý, þatafatlý nesneler olmasý gerekmez. Bir ufacýk çiçek, bir tatlý tebessüm ya da tatlý söz, karþýnýzda ki insanýn''Bu insan bana deðer veriyor.''diye düþünmesi bile kiþi için büyük bir kazançtýr kanýmca...


Dr. Erich Fromm'un devam eden cümleleri yine...''En önemli verme edimi, maddi dünyadan deðil insana özgü dünyadan bir þeyler vermektir. Bir kiþi bir baþkasýna ne verebilir? Sahip olduðu en deðerli þeyden, yaþamýndan, kendinden bir þeyler kuþkusuz. Bu tabi ki kiþinin yaþamýný bir baþkasýna adamasý anlamýna gelmez, içinde yaþattýklarýdýr vereceði þeyler, sevinçleri, ilgisi, anlayýþý, bilgisi, nüktesi, üzüntüleri gibi - Ýçinde yaþayan þeylerin dýþa yansýyan her türlü belirtisidir verecekleri. Böylece yaþamýndan bir þeyler verdikçe, karþýsýndaki kiþiyi zenginleþtirir, kendi içindeki yaþama sevincini coþturarak onunkini de coþturur. Almak için vermez, vermek baþlý baþýna doyulmaz bir sevinçtir.''


Bu güzel günü bir güne indirgeyip kutlayanlara da bir lafýmýz yok. Allah'ýn yarattýðý her yeni günü coþku ile karþýlayýp, Sevgililer Günü aslýnda üçyüzaltmýþbeþ gündür diyenlere de...


''Hiç bir þey bilmeyen, hiç bir þeyi sevemez.
Hiç bir þey yapamayan, hiç bir þey anlamaz.
Hiç bir þey anlamayan, deðersizdir.
Oysa anlayan kiþi ayný zamanda sever, farkýna varýr, görür...
Bir þeyin aslýnda, ne kadar bilgi varsa daha fazla sevgi vardýr.
Tüm yemiþlerin böðürtlenlerle ayný zamanda olgunlaþtýðýný
düþleyen kiþi, üzümlere iliþkin bir þey bilmiyor demektir.''


PARACELSUS



Hepimiz edebiyat ile þiir ile uðraþýyoruz, edebiyat ile þiir ile uðraþan insanlar edepli, sevgi dolu olurlar. Sadece bu gün deðil her gün sevdiklerinize sarýlýn ve onlarý sevdiðinizi söyleyin hiçbir þey kaybetmediðiniz gibi çok þey kazanýrsýnýz. Her þeyden önemlisi bir de bizi, yarattýðý kullarýný çok seven Rabbimiz var, açmýþ kollarýný bizi bekliyor. Koþun o en büyük, en yüce sevgiliye, beni kabul etmez nasýlsa bu kadar günahtan sonra diye aklýnýza sakýn gelmesin. Samimi olun yeter, O Yüce Allah, þimdiye kadar hiç kimseyi kapýsýndan boþ çevirmemiþtir. Sevgi üzerine bir yazý da hepinize en derin sevgi ve saygýlar ile biter tabi ki…