Efendim;
Ey Benim Efendim;
Küçüçük bir çocuktum ,küçücük;
Töresi batasýca zamanede,Baba evinden, kýz çocuðunu
Bir an önce çýkarma,baþlýk parasý zamanýydý…
Ondördünde ,daha þalvarlarýmý bile giyemezken
Çaldýnýz babamýn kapýsýný..(daha açýlmadan Afrika menekþeleri)
Sende küçüktün ,Efendim ,sende….
Onyedisinde..
Biliyorum;
Annen hasta idi ve bakýlmasý gereken en az dört kardeþin
Saðýlmasý gereken hayvanlarýnýz ve biçilmesi gereken
Buðdaylarýnýz vardý..
Biliyorum,uzak yerden gelmeliydi
Gitmemesi için,Görülmemesi için…
Ondördünde geldim hanenize;
Baþýnda yazma durmayan,Þalvarý belinde durmayan…
Çocuktum efendim,Çocuk…(Daha fýþkýrmamýþ aðlayan Gelin)
Hatýrlarmýsýn küçük çocuklarla oyun oynardým da kýzardýn…
Onbeþinde,onaltýsýnda onyedisinde…
Onyedisinde sana ilk oðlunu verdim
Beyaz tenli;
Bu çocuk neden Esmer deðil diye sorduðun …

Efendim;
Benim Efendim;
Sana eþim ,yoldaþým,evimin direði demeyi ne kadar çok isterdim;
Ama asla olmadý/bize yakýþmadý
Sen hep Efendi, ben kölen olarak yýllar geçti;
Yaradanýn kanunlarýna karþý
Günahkar ,zalim …(Açýlmayan Arap sümbülüyüm henüz)
Efendim,
Benim Efendim;
Vücudumda ezilmeyen yer kalmadý
Kýrýlmayan gururum ,patlamayan ar damarým…
Bildiðin bütün insan dövme þekillerini üzerimde denedin,
Bildiðin bütün zulümleri,iþkenceleri
Küfürleri,okkalý nikah düþüren küfürleri…

Efendim,
Ah benim Efendim;
Yaradan hakkýna itiraf etmeliyim ki
Ýyi Zulüm eder, iyi döverdin,güzel küfrederdin
Meleklerin haya edeceði cinsten
Bende Senin dediðin gibi;
Beygirler gibi iyi dayanýrdým,Bir Beygir gibi…
Vücudunda koca koca Cidaðýlarla…
Þimdi bazen düþünüyorum da ;
Sanada çok görmüyorum;
Baban ortalýkda yokken, Dedenin kýrk yýllýk eþini
Nasýl benzettiðini,nasýl her dövüþte
Kafasýndan kanlar akmadan býrakmadýðýný görerek büyüdün…
Evliliði böyle öðrendin sende..
‘’Kadýný uslandýrmak için saçýný sýfýra vurmak lazým derdin ya unuttun mu?’’
Babama ne demeli?
Pehlivan babama…
Ve ondan düþen Gavvat kardaþlarýma
Heybetli,Pala býyýklý babama…
Bir köyün çekindiði Babam…
O neden sessizdi,
Söyliyeyim efendim;
Oda kadýnýný aynen öyle severdi
Aynen öyle…
Senin gibi,yere batasýcalar…
Düþünüyorum da o devran
Puþt býyýklý pezevenglerin zamanýymýþ,
Moda imiþ,
Tarz imiþ..
Memleketin gerçeði imiþ….(Bodrum papatyasý aðlamasýn)
Efendim,
Benim Efendim;
Puþt býyýklým,Voyvodam…
Geçenlerde bir yerde dinledim;
Þöyle diyordu Vaiz..
‘’Kadýnýna zulüm eden bizden deðildir’’
‘’Çocuðuna zulüm eden bizden deðildir’’
‘’Merhamet etmeyene merhamet edilmez’’
‘’Kadýnlarýnýz ve çocuklarýnýz size emanettir’’
Sen hangi Camiye gidiyordun efendim?
Senin gittiðin Cumalarda Hoca efendiler ne anlatýyordu ki?
Bir yudum Sevgi ,bir yudum sevgi idi beklediðimiz…
Biliyormusun? ben çok deðiþtim,biliyorum artýk;
Hayat bana da bir þeyler öðretti…
Dýþarýda farklý, evinde farklý olmak ;En büyük Münafýklýk..
Gündüzleri kadýnýna her zulmü yapýp
Geceleri kuduz köpekler gibi kadýnýna saldýran
Aðzýndan salyalar akarak oh çekenler bir numaralý þerefsizlerdir
O zamanlar kelimeye dökemiyordum,
Þimdi aklým yetiyor artýk..(Haykýrýyor Otanca çiçeði)
Efendim bir þey daha itiraf etmeliyim ki;
Bir ömrü zulümle geçirip,aðzýna gem vurulan beygirler gibi…
Sýrf bir dilim ekmek için; Sonra Millet ne der deyip; erkeðin koynuna girenler Fahiþedir
O zamanlar kelimeyi bulamamýþtým
Artýk onuda idrak ettim..(Ah Beyaz Zambak)
Erimdir..döverde,Sever de diyen kaç kiþi kaldý ki?
Yaþasýn Devletin emeði,yaþasýn okumuþ kýz çocuklarý…

Efendim,
Benim Efendim;
Lehep kýlýklý,Ebu Cehil kavun kokulum
Ben kölen olarak; sana yedi can,
yedi tohum verdim,yedi baþak…
Biliyorum, biliyorum…
Önceleri çok güzeldi,
Efendimin beþ erkek çocuðu…
Sonradan ne bilecektin ki büyüyecekler ve senin yerin daralacak?
Efendimin piçleri
Pezevengin dölleri
Neden geldiniz dünyaya?
Bak görmüyormusunuz?Puþtun yeri daraldý…
Niyetin çocuk dövmek deðil,benim,atlýyorum önlerine
Bak iþte sana yine gün doðdu efendim….
Sonra ah sonra…Kýz çocuðu da neymiþ ki?
Hiç erkek adamýn kýz çocuðu olurmuymuþ?
Bak þu Yaradanýn ettiðine?
Gerisini söylemeyeyim
Deðilmi Efendim…

Efendim ,
Benim Efendim;
Yirmili yaþlarý mý?
Otuzlu yaþlarý mý?
Kýrklý yaþlarý mý anlatayým haykýrayým…
Dile kolay otuz yýl..
Hep kahýr hep zulüm hep çile,
Bin yaþýndayým efendim bin yaþýnda,
Bir hiç uðruna,evli olduðumu desinler diye…

Efendim
Benim Efendim;
Þunuda söylemeliyim ki
O sana erkek diyenler, senin ibretlik akýbetinden sonra,
Dörtnala Eþlerine koþtular,çocuklarýna;
Hatta rivayetlere bakýlýrsa karýlarýnýn altlarýndan toplayýp aðýzlarýna attýlar…
Senin için ‘’o bir Deli Dumanlý’’ diyen oruspular
Senden sonra tek vah bile etmediler
Yeni puþt býyýklýlara koþtular,durmaksýzýn;
Ki biliyorum artýk ;bir diþinin en büyük hasmý yine bir diþidir…
Oruspularrrrr
Oruspu iþte,ismi üzerinde…
Oruspular…

Efendim,
Benim efendim;
Sen gittikten sonra da
Hayat devam etti,bizim hayatýmýz oldumu ki?
Yarý aç yarý tok
Malum ,büyük þehir,
Altý insaný kurtarmak kolay olmuyor
Yüzümüze yapýþtýrdýðýn damga ile
Yaþadýk,yaþamak denilirse..
Kömürsüz geçen kýþlarý
Ekmeksiz kaldýðýmýz günleri
Evime düþen yýlanlarý,kör yýlanlarý
Yalnýzlýðý,sahipsizliði,açmayan çiçekleri
Dilimiz dönmediðinden düþtüðümüz rezil durumu
Kapýsýný açmayý özlediðim köyümü
Ceviz aðacýnýn altýný
Suyu azalan çeþmeyi
Öleni, kalaný
Anlatacak deðilim…

Efendim ,
Benim Efendim;
Birazdan bende öleceðim
Az bir zaman sonra…
Rabbimden tek dileðim;
Bizi yan yana getirmesin iki cihanda da..
Haklarým varsa onlardan da vazgeçerek;
Bizi yan yana Getirmesin Efendim!
Ýþte ölüyorum…
Efendim…
Sakýn beni karþýlama/sen keyfine bak Kara ve süslü Þýllýklarla
Sakýn,sakýn ruhunun bir köþesinden bile beni geçirme;
Bir Beygir senin için ne anlam ifade eder ki?
Düþen hep yerde kalmýyor Zalým zalým
Yetmedim,yetemedim…
Sana acýyorum,gerçekden…
Sakýn…
Efendim…!

Servet Alkan
22.11.2017/malatya