“Yaþam durgun denizlere akar…”

Ne kadar þiirsel deðil mi? Ayný zamanda ihtiyarlýk belirtileri de yansýtýyor. Çok hareketli, oldukça yorucu bir yaþamýn ardýndan yapabileceði herþeyi yapýp bitirmiþ; durgun sulara
ulaþmýþtýr. “Yaþamdan emekli oldum” dese çok daha doðru
olurdu ama o biraz daha þiirsel olmaya çalýþýyor ve “Yaþam durgun denizlere akar ” diyor.

Yaþam durgun denizlere mi akar?

Nereden geliyor ki durgun denizlere akýyor?

Ne yapýyor?

O aslýnda nedir?

Onun ne olduðu ortaya konulduðunda ne yaptýðý da daha iyi anlaþýlýr diye düþünüyorum. Ancak bu tersinden de doðrudur; ne yaptýðýna bakarak ne olduðu da tesbit edilebilir. Ýnsan yukardaki sorularý ya da benzerlerini hep soragelmiþ, bunlara cevaplar bulmaya çalýþmýþtýr. Öyle ki, bu sorulara bulduklarý ya da verdikleri cevaplar nedeniyle deli ilan edilmiþler, kelle vermiþler; ya da cadý kazanlarýnda diri diri yakýlmýþlardýr.

Filozoflarýn, düþünürlerin tarih boyunca çok kafa yormuþ olmasýna ve düþünce olarak deðiþik kamplara ayrýlmýþ olmalarýna raðmen, bireyler de kendince bu sorulara cevaplar aramýþ -arýyor- ve bundan dolayýdýr ki herkes kendince bir yaþam felsefesi oluþturuyor.
O öylesine geniþ ve kaygan bir þey ki, bir seferde ortaya konulamýyor ve her defasýnda tekrar tekrar keþfedilmesi gerekiyor.

Yaþam nedir?

Konuyu anlaþýlýr ve açýk kýlmak için -karýþýk, anlamsýz ve derin kelime ve sözcüklerle iþi karýþtýrýp zora süren tüm felsefe ve görüþler aslýnda konu hakkýnda kesin ve doðru bilgisi olmadýðý için saptýrmaya çalýþmaktadýr-bireylere bakmak gerekiyor.

Yaþam bir hasta için: puslu bir penceredir. Dýþarda olup bitenlere ilðisizdir.
Yaþam bir genç için: Sevinçtir, çýðlýktýr.
Yaþam bir ihtiyar için: Seyredilmiþ bir filmdir.
Yaþam fakir için: Lanet olsundur.
Yaþam hayatýný kazanabilmiþ, yemek içmek dýþýnda tiyatro, film vb etkinlikler içinde bulunabilen için: Ýlginçtir.
Yakýnlarýný, sevdiklerini kaybetmiþ, büyük kayýplar yaþamýþ biri için yaþam: Kalleþtir, kin tutulmasý; intikam alýnmasý gereken bir þeydir.

Demek ki yaþam bireyin ruh haline göre þekilleniyor ama aslýnda herkes için var olan ayný yaþamdýr. Birisi için coþku, sevinç kaynaðý olurken; ayný yaþam bir baþkasý için cehennem olabiliyor. Hangi pencereden baktýðýmýza baðlý. Ýþte tam bu noktada þu soru geliyor aklýma:
“Yaþam durgun sulara akar” diyen ruh hali hangi pencereden bakarak söylüyor bunu?

Yaþam bir enerjidir. Ve enerji çeþitli biçim ve hallere dönüþmesine raðmen enerji olmaya devam eder. Yaþamý durdurmak, onu kalýplara sýkýþtýrmaya çalýþmak bunca yýllýk insanlýk tarihinde görülüyor ki imkansýzdýr vede bu bunu yapmaya çalýþana keskin sirke misali zarar vermektedir. Sovyetler birliðinin yýkýlýþýna bu bir neden sayýlabilir mi?

Yaþamý sevebilirsiniz, onu içinizde hisseder ve kavrayabilirsiniz ancak onu tutamazsýnýz, üzerine kapýyý kapayamazsýnýz. Elinize alamazsýnýz...

O halde yaþam durgun denizlere akmýyor, hayýr. O daha büyük bir oyun oynamak, daha tecrübeli olarak yeniden baþlamak için toparlanýyor. Eger bunu yapamazsa hastalanýyor ve sonuçta ölüyor. Hep hareket halinde, devamlý deðiþip arýnan, sürekli yenilenen bu enerjiye selam! Ozanýn yüreginde duyarak coþkuyla haykýrýþýný burada yenilemek bu yazýya en iyi son olacaktýr:

“Selam sana yaþam ateþi !”