Ýnsanlarýn sinirlendikleri anlar en yaratýcý olduklarý anlardýr. Yaratýcýlýk insanýn doðayý dize getirmek için çözümler bulmasýný saðladý. Ýnsan uçmak istedi, uçan canlýlarý gözlemledi taklit etti ve alet geliþtirdi. Burada beynin evrimleþmesi ile teknolojinin evrimleþmesi arasýnda bir paralellik var. Ýnsanlar yetersiz kaldýklarý anlarda sinirlenirler bu da çözüm arayýþlarýný getirir, yaratýcýlýðý arttýrýr.

Ýnsanlar madenleri daha sert madenleri kullanarak iþler iken; madenleri eriterek kalýba sokabileceðini öðrenmesi arasýnda iki bin yýl geçti. Ýnsan doðayý istediði kalýba sokmaya çabalýyor, baþarýlý da oluyor. Doðayý yenerse belki de kendini yenmiþ olacak. Doðadan baþka insanlar insanlarý da kalýba sokmaya çalýþýyor. Bu karþýsýndaki insaný sýradan bir madde yýðýný olarak görmesinden kaynaklandýðýný düþünüyorum. Ýnsaný doðanýn bir parçasý olarak düþünürsek insaný ve doðayý kalýba sokan insan kendini merkeze alarak her þeyi ötekileþtiriyor. Kendinin de doðanýn bir parçasý olduðunu unutuyor.

Maddeyi iþlerken emeðinin madde üzerindeki etkisini görüp gözlemler yapýyor. Farklý iþlemlerde farklý sonuçlarý karþýlaþtýrarak yeni sonuçlar elde ediyor. Fikirler üretiyor. Bazý insanlar zanaatkardýr. Yaptýklarý iþi tekrar ederek uzmanlaþýrlar ama farklý bir þey istendiðinde bocalýyorlar. Ama ürünleri mükemmeldir. Bazý insanlar da ayný þeyi tekrar etmemek için denemeler yapar, hatalarý çoktur ama karþýlaþtýrmalardan aldýklarý sonuçlarla yeni üretim biçimlerini keþfederler. Bu yeni üretim biçimini tekrar ederek mükemmelleþtirmek zanaatçýlarýn iþi.

Gözlem ve araþtýrma iki itici güç. Bunlar için ilgi gerekiyor. Ýnsan çevresinde olup bitenleri gözlüyor. Doðayý, insan davranýþlarýný inceliyor. Edebi ürünlerin sunulduðu paylaþýmlarý ele alalým. Herkes bir þeyler okuyor ve yazýyor. Üretimlerimizi belirli kalýplara sokmaya mecbur muyuz? Her insanýn ilgi alanlarý doðrultusunda oluþturduklarý birikimleri var. Elbetteki bu birikim bir þekilde yansýyacak. Burada bir sorun var mý ? yoksa diðer paragrafa geçiyorum .

Tartýþma ortamlarý en sevdiðim ortamlardýr. Ben beslenirim sizi bilemem. Tartýþma esnasýnda saldýran yada savunan beyninin tüm olanaklarýný kullanarak, farkýnda bile olmadan bilinç yada bilinçaltýndan çýkan yöntemlerle savaþ verir. Burada savaþ aletleri kelimeler ve cümleler. Ýnsan yine alet geliþtiriyor yani yaratýyor . Aslýnda insanýn içinde olan potansiyel bu, bazýlarý bunu kullanmayý çok iyi becerir. Bazýlarý da haklý olduðu konularda bile kaybedebilir. Karþýlýklý görüþ alýþveriþi olarak tartýþmaya üçüncü kiþilerin katkýsý verimliliði zirveye çýkarýr. Tartýþmanýn kurallarý biliniyorsa tabi.

Ýnsanlarda temel bir yanýlgý ; Her þeyi bildiðini zannetme. Esas olan tek gerçek hiç kimsenin hiç bir þey bilmediðidir. Hepimiz etkilenimlerimizin bütünüyüz. Bildiðimizi iddia ettiðimiz anda öðrenmeye karþý direnç göstermiþ oluruz. Oysa karþýmýzdakinin söylediklerini iyi analiz etmiþ olsak anlayabiliriz. Çünkü en doðru bilinenlerde dahi yanlýþlar en yanlýþ kabul edilenlerde dahi doðruluk paylarý vardýr.

Nasýl ki el, insanýn ham maddeyle olan iletiþiminde yataklýk ediyorsa, Ýnsanlarýn bir birleriyle iletiþiminde dil ( yazý, þiir, konuþma ... ) yataklýk eder. Ben buradan edebi anlam da ihtiyacým kadarýný alýyorum ve verebildiðim kadarýný veriyorum . Evet bende bir þeyler karalýyorum iþte bence anlamý var. Baþkalarýnca olup olmadýðýný bilemem. Ne kadar kiþinin beni okuduðu ve ne aldýðý inanýn benim için çok önemli deðil. Bir kiþi beni anlayabiliyorsa yeter. Ben Okuyor ve yazmaya çalýþýyorum sadece borcumu ödediðimi düþünüyorum. Belirli bir karþýlýk ve takas anlayýþý gözetmeden. Çünkü yazdýklarýmdan bir þeyler almak isteyen alýr bunu kimsenin gözüne sokacak deðilim.

Ýnsanoðlunun maðaraya ilk çizgileri kazýmasý, bugüne kadar gelebilmiþ ve günümüz insaný tarafýndan yorumlanmýþ. Ýnsanýn bu eðilimi geleceðe ve hatta sonsuza kadar uzanacaktýr. Bu süreç içinde bir takým izler býrakacaktýr. Bunu hiçbir þey önleyemez. Bu geçmiþten geleceðe bir uzanýmdýr. Ýlk insanýn çizgileri o günün ihtiyaçlarýndan kaynaklanýyordu. Ýnsan hayatý boyunca bir takým faaliyetlerde bulundu, üretim yaptý. Ýlk kez bir toprak parçasýný çevirip, burasý benim deyip ekip biçmeye baþladý. O zamanýn koþullarýyla çeliþkiye düþtü. O toprak parçasýný korumaya çalýþýrken savaþ aletleri de üretti. Yüksek duvarlar inþa etti. Savaþlar devam etti. Sonuçta insan boþ durmadý. Gelecek için üretti; ya da geleceðini üretti. Bu belki sanat, belki kullaným araçlarý ya da tüketim maddeleri... Ýskenderiye kütüphanesini yakan ve Haipatia yý midye kabuklarý ile parçalayanlar geliþmeyi durdurabildiler mi. Evet elbetteki zarar verdiler. Madýmak otelini yakanlar mesela Haipatia yý katleden Hristiyanlardan ne farklarý var.


Ve insanýn tüm doðrularýnýn ve tüm yanlýþlarýnýn dökümü yapýlýyor, tek tek yazýlýyor. Evet, insanýn bu süreçte atalarýnýn ilk maðaraya çizdiði çizgilerden bugüne gelen bir de yazýn hayatý var. Ýnsan bir yandan yanlýþlarýnýn yüzüne vurulmamasý için yasaklar koyuyor, bir yaný da evrensel doðrularý inatla savunuyor, her þeye raðmen doðrularý savunuyor. Unutmamak gerekir ki, her þey karþýtý olduðu sürece vardýr. Karþýlýklý çekiþme geliþmenin kaynaðýdýr. Kötü olmasaydý iyinin deðeri anlaþýlmazdý diye düþünüyorum.

Yine insan tarihini üzerinde bugüne taþýdýðý dünyayý bir yandan kirletirken, sorumsuzca sömürürken bir yandan da bunun sakýncalarýný görüyor ve önlemeye çalýþýyor. Kaynaklarýnýn azaldýðýný görüyor. Yeni kaynaklar bulmaya çalýþýyor. Baþka dünyalar arýyor -uzay araþtýrmalarý yapýyor- tarihini ve birikimini taþýmak için...