El sahipliðinin tamamý takiyye niyet oluþtur. El sahipliði anmasý, tarihi sürecin anonim oluþtan kiþisi sahipliði olukla; ilk kez limitet lige geçmenin niyetiydi. Bu hal; bilinmeyeni (limiteti) bilinenle söyler olmanýn ilk paravanca takiyye oluþun mal mülk sahipliðiydi. Bu nedenle ameller niyete göreydi.

Niyetiniz gerçekliðin ve inþacý yasal olanýn üzerinde deðildi. Ama El mantýðý, niyeti gerçeðin ve nesnel olan yasalarýn üzerine çýkarmakla, bilmem kaçýncý kez gerçek olan durumu çarpýtýyordu. El'in sahipliði, El lütfu bir niyetti! Anonim olan kült merkezinin mal mülk sahipliði ilahi sahipleydi. Bu türden kiþisel mal mülk sahipliði fýrsatýný, kamusal olan ilahi sahipti düþünceye atýf övmeli söylem üzerinde belirten niyet süreçler, kolektif olan süreci bir durumdan baþka bir duruma (El sürecine) geçirmekteydi.

Ön ittifaklý süreç; kiþiler sahipliði olan, yeni enfeksiyonunu; enfeksiyon yapacak olmanýn sakýncalarýyla tanýmýyordu. Bu nedenle ön ittifakýn kiþisi sahipliðe karþý baðýþýklýk sistem dirençle frenleri pek yoktu. Tüm baðýþýklýk sistemi iyi bildiði geriye dönüþe karþý oluþmuþtu. Enfeksiyonunu tam oluþla tanýmayan anonim bünye içindeki yeni düþünceler; yeni duruma geçiþlerindeki olasý sorunlarýn bilinmez oluþlarý sayesinde böylece olasý bir ön ittifaklý direncin oluþmasýný da büyük oranda aþtýlar.

Anonim olan karþýsýnda, kiþisi iyeliðe niyetli olanlar El olur yeni durumun kabulüne hazýrdýlar. Kiþisi iyeliðinden yana olan niyetler yeni durumu sorunsuz olukla kabul edecek olanlardý. Bu niyet ve kabul ilahi durum olmamakla yeni bir ahit ile yeni bir sözleþmenin ikrar imanýydý.

Ýlahi ittifaka baðlýlýk olan gruplarýn ahit imaný zorunlu ve nesnel süreçlerin gerektirmesiydi. Oysa El ahdi nesnel süreçli düzey üzerine kiþisel yararlý egemenliði niyet etmekti. Kiþi menfaatçi öznel niyetin üreten iliþkileri yönetir olmasýnýn ahdiydi.

Ýlahi ittifaklý ahit gruplar ahdiydi. Gruplar ahdi içinde totem gruplarýn totem kültürlü yaþam þekli olan sosyalin sosyolojileri vardý. Oysa köleci ahitte kiþilerin on parmaðýnda on hünerleri vardý. Köleci ahit kiþilerin üreten iliþki ahdiydi. Köleci ahit, kendi anlam basýncý oluþturan bir kiþi karþýsýnda; kiþilerin kendi kiþi sözleþmeydi. Kiþisel sözleþmenin içi kolektif bilinçle deðil de, kiþisel zenginliði yaratan kul olucu sömürmenin bilinciyle dolduruluyordu.

Kýsacasý doðum öncesinin El süreci, çift dilli bir süreçti. Yeni oluþma olan kiþi sahipliðini anonim olukla söylerken doðruydu. Anonim meþruiyet eþmesi üzerinde kendi sahipliðini kendisine takdir edilen mal mülk olukla söylerken eðriydi. El anlayýþý bu eðrilik üzerinde doðrulacak bir adaletle var olacaktý.

Bu dil içinde açýk baðlýlýk anmalarý (deklarasyonu) yaný sýra; akýlda geçirilen tekrarlarýyla kiþinin kendi kendisini koþullandýrmasý olan marifetlerdi. Daima ilahý anýcý veya zikreden düþünce ve söylemlerin eylemi; sanki El'e göre olan saygý cümleli tazim hareketi olmayý yineliyordu. Bu tarz süreç daima El’i anma oluþtu.

Çünkü köleci anlayýþla yapýlan ahit, gruplar emeði gibi emekler deðiþimli üreten iliþki gibi bir somutluk üzerine deðildi. Köleci ahit somut deðildi. Köleci ahit El takdiri gibi soyut oluþun üzerine ahit olmakla köleci ahit anmasý da soyut þey üzerine, zikretme (atýf) olacaktý.

Bu tarz soyut ahit antla, takdir söylemi; yeni sürecin her karþýlaþtýðý sorunsallarýna karþý, kiþiyi önlemi alýnmýþ bir takdir olma tutumu içinde tutardý. Takdir demekle akan sular dururdu. Böylece köleci sözleþme takdirli iknacýlar üzerinde, telkinin de illüzyonuydu.

Köleci tarzýn gerçek olmasý için önce El'in mal, mülk sahipliði olmasý gerekirdi. Sonra da El kendi malýný mülkünü, bu tarz sahiplik yoluyla istediði kiþiye versindi. El, kendisine mülk verdiði kiþinin, kiþisi eliydi.

El kendi mülkünü kiþiye vermekle; ya da El’in mal, mülkü vereceði beklentisi içindekiler, zaten El’e “mülkün sahibi sensin” demekle; mülkün El mülkü olduðuna, fikren (zikren), eylem oluþla ittifaktýlar.

Yeni ahit içinde olanlar üreten emek iliþkili geri baðlanýmý unutup; üreten emek deðerli geri baðlaným yasasýný takdir adý altýnda El’e teslim edip; El olma hevesine kapýldýlar. Bunlar yeni mana anlayýþýna ide oluþla alýþmýþ olan kiþilerdi. El lütfundan yoksun kalanlar da, mal mülk sahibi olan El kiþimizin isteðine karþý manen hazýr olukla dirençsiz; kolaylýkla itaat içinde iman edenler olacaktýlar.

Bu aþamada El tarafýndan yoksul kýlýnanlar mülk verilene biat edenlerdi. Kendisine mülk verilen kiþinin El'ine biat ve iman ettiler. Kul kiþiler biat ve iman etmeleri karþýlýðýnda, týpký Nemrut gibi týpký Awram gibi mal mülk sahibi olmayý beklediler. Kimden beklediler? Nemrut’a ve Awram’a zenginlikler veren Nemrut’un ve Awram’ýn Elinden!

Bir El sahibi kiþinin; El sayesinde mal mülk sahibi olmasý gibi kendilerinin de Awram’lar gibi mal mülk sahibi olmalarýnýn açýk vaat ve beklentisi içindeydiler. Onun için yoksullukla Awram’ýn El anlayýþýna biat ediyorlardý. Ýþte yoksulluklar tam bu umut beklenti içindeyken köleleþmiþtiler.

Çünkü kiþilerin ön ittifak içinden beri olan hayal ve hevesleri ile sahiplikleri arasýna o an için ne olduðu bilinmeyen El sahipliði denen süreç girmiþti. Kolektif güçle kendi arasýna El tasýmý girmiþti. Herkes El tasýmý ile kendisini özdeþleþtiriyordu. Böylece kolektif olan güçle kolektif gücün inþa emeði arasýna yöneten El sahipliði girdi. Yöneten El sahipliði de Nemrut ve Awram olukla somut kiþi sahipliði oldu. Üreten kiþisi emek te kendi emek gücü gibi bitmez tükenmez bir umutla, umut sömürüsü kalýnmýþtý. Üretenler, emek güçlerine sahip çýkamamakla umutsuz yaþanmaz olmuþtu. Hayat umut deðildi ama hayat umut olmuþtu!

Kiþi sahipliði sürecin en temel deðiþtireniydi. Kiþi sahipliði süreci kiþiye göre dönüþtürendi. El kiþisi anonim olaný (ilahi-kamusal olaný), kamusal olmayana dönüþtüren söylem ve eylemin saçýlmasýydý. Kiþi sahipliði de El'in kendisinin olaný, El kiþisine vermenin saçýlmasý olan bir daðýlýmýydý.

Ki bu saçýlmanýn sonrasý içinde El'in olanlar da, nemrut, Awram, Balazar gibi kiþiye verilecekti. El’in olan; kiþisi mal mülk durumuna geçmiþti. Ki, kiþi de; kiþinin olan bu kendi malý mülküyle bu saçýlmayý çaktýrmadan anonim üzerinde derleyip toplasýndý. Sahipli süreci somut hale getirsindi. Saçýlýmcý lütfa gark olan kiþilere göre El söylemi bir derleme toplama yapmanýn söylemiydi.

Kiþi mülkü olan topraklara dikitler konacaktý. Bu dikitler o mülkü o kiþiye veren El mantýðýnýn dikitiydi. Yontu konan yer El takdirli iktisaba istinaden bu tür El iktisapla El topraðýný koruyuculuktu. Koruyucu týlsým denen bu tarz taþ dolmenler özel mülk olan yerlere dikilecekti. Bu dikitler anonim olandan, anonim olmayan sürece geçiþteki hafýzalarý, þimdisi ile geçmiþe baðlýyordu da.

Dikitler, anonim olandan; anonim olmayana geçiþti. Dikitler “geçiþ bek raundunu meþru eden bir geri baðlanýþ öznelliði yasasýna (sözüne) hitap eden Baalbek’ilerdi”. Dikitler ilahi iradeye karþý el iradesi olmakla dikilmeyi algý eden somutluktu. Ýlahi dönem geçti dönem benim dönemim diyordu. Baalbek’i dikitler kiþi mülkü koruyucusu olmakla da, El'in somutu gibi olan El dikiti temsilciler sürecin þans, kader, talihle çekiliþ olmasýna bir El falý, taþ dikit falý olmasýný kullar nezdinde pekiþtirme yapýyordu.

Dikitler, El topraðýna karþý olasý saldýrýlarý her an görür olup gözetme olukla olasý saldýrýyý püskürtmeye yönelik algýyý verecekti. El mülkünü savunma, El’ler arasý savaþ; El’in meþru edip, ecir vaatli süreçler olacaktý. Kiþiler de kendilerini görüp gözetleyen El’i ile olan ahitlerini ve El sýnavlarýný her an hatýrlayan zikir anmalý saygýlýmayý yapmakla dikiti kutsarlardý. Mülk sahibi de El adýna, El'in adamý olan efendiydi.