SOKARIM SENÝ ÞALVARIMA ÇIKARIRIM TOZPEMBE
     Yaþam sürprizlerle doludur. Söylemek istediðim þey piyangodan para çýkmasý falan deðil. Mýsýrda ölen dedenizden hanlar hamamlar kalmasýndan da bahsetmiyorum. Daha basit, daha gündelik olaylara deðinmek istiyorum. Bir adým arkanýza balkondan saksý düþmesi gibi örneðin. Siz iskeleden adýmýnýzý attýðýnýzda feribotun hareket etmesi gibi… Böylesi herkesin hoþuna gider. Yaþam öyle þen þakrak bir þarký deðildir. Bir de bunun hüzünlüsü var, acýlýsý var, salya sümük içinde býrakaný var. Bir saat bankamatik aradýktan sonra “þu anda para çekme iþlemleri yapamýyoruz,” uyarýsýný ekranda görmek gibi örneðin. Gördüðüne bir türlü inanamamak… Ekranda beliren yazýyý sinirle yüz kere okumak. Olduðunuz yeri çakýlýp kalmak ve gidememek gibi.
     Küçük bir olay anlatmak için bu kadar yaðlý ballý bir giriþ yapmaya hiç gerek yok. Farkýndayým. Bizim buralar yaþanacak yerlerdir. Komþularýmýz da iyi huyludur, geçimlidir. Kavga gürültü sokaðýmýza hiç uðramaz. Azýcýk sesimizi yükseltsek ayýp sayýlýr. Kapýmýz penceremiz her daim açýktýr. Tek tük hýrsýzlýk olduðu görülmüþtür. Çoðu akraba, hýsým ve aile içinde olur, bir zaman sonra da anlaþýlýrdý. Sokak kapýmýzý kitlerdik ama avluya girdikten sonrasýna pek kulak asmazdýk. Elbette kapýmýzýn kilitti de var anahtarý da. Kapý üzerinde öylece durur çevirmeye bile üþenirdik. Neyse lafý lastik gibi çok fazla sündürmeden konuya gireyim. Sabah kalkýp çarþýya gittim. Haným ve çocuklar da baða gidip yaprak toplayacaklardý.
     Fýrýna, bakkala uðradým. Evin eksiði hiç bitmezmiþ. Bu günlük olanlarý tamamladým. Azýcýk da kahveye uðrayýp çene çaldým. Oyun kuralým falan dediler. Genelde onlarý kýrmazdým ama nedense caným çekmedi. Saat on gibi falan eve geldim. Bahçe kapýsýndan geçip avluya baktým. Fesleðenler azýcýk pörsümüþ, kendilerini salar gibi olmuþlar. Onlara su verdim. Gülleri ve hanýmelini kokladým. Elimdekileri mutfaða býrakýp yeniden bahçeye çýkmaya istiyordum. Çünkü ben ne zaman bahçede bir þey yapmaya kalksam gözüme baþka bir þey takýlýr, oradan oraya, þuna buna derken zamanýn nasýl geçtiðini unuturdum. Ekmek kurur, aldýklarým ziyan olurdu.
     Kapýyý açtým içeri girdim. Evde bir hal var. Ýçimde garip bir his… Ama ne? Bir ayak sesi oldu sanki. Salonun kapýsýnýn önünden öteki odaya biri geçti. Hayda, evde biri var. Ama bizimkilerden biri deðil. Hem korktum, hem dondum kaldým. Ben þimdi ne yapacaðým? O da ben gördü. Otuzlu yaþlarda bir kadýn… Esmer, tostoparlak. Baþýnda kirli bir çember, aðý yerlerde bir þalvar, çiçekli bir buluz giymiþ. Kocaman kara gözler, kaþý gözü, her þeyi yerli yerinde. Tam bir esmer güzeli… Beni görünce o da dondu kaldý. Ama benim gibi acemi deðildi. Soðukkanlý ve deneyimli… Evde bulunmasýnda bir acayiplik yokmuþ gibi bakýyor. Neredeyse yanlýþ eve geldiðim hissine kapýlacaðým. Yanýmdan geçip kapýya doðru gitmek istedi. Kapýya sýrtýmý dayadým ve kilitleyiverdim. Ama korkudan elim ayaðým titriyor. Bu kadýn boþ deðildir. Býçaðý vardýr, biber gazý, tabancasý belki… Þalvarýn aðý yerlerde sürünüyor. Bir acayip, alýþýlmadýk bir þeyler var. Etrafa bakýndým. Ne bulursa þalvarýna atmýþ meðer. Çekmeceler karýþtýrýlmýþ, çek yat açýlmýþ, etrafta ne varsa elden geçirilmiþ. Dolaplarda bir þeyler eksik ama ne olduklarýný heyecandan hatýrlayamýyorum.
Kapýdan kaçamayýnca pencereyi açýp sokaða baðýrdý.
-     Ýmdat, ýrzýma geçiyorlar. Namusum elden gidiyor. Yetiþin…
Ne alakasý var þimdi. Aklýma karpuz kabuðu düþürdü salak.
-     Þalvarýnda ne varsa çýkar, þuraya koy, dedim. Masayý gösterdim. Hiç niyeti yok.
O hala bir fýrsat kolluyor. Þaþkýnlýðýmdan yararlanýp kaçacak. Pencereler demirli olmasa uçup giderdi zaten. Kaçamýyor, baðýrýp duruyor. Hýrsýz bizi kendi evimizde faka bastýracak. Vay uyanýk vay... Ben de baðýrmaya baþladým.
-Komþular yetiþin, hýrsýz var.
Hýrsýz kadýn ilk kez afalladý. Yüzüme merhamet bekleyen gözlerle bakmaya baþladý. Ama þalvarýndakileri çýkarmaya da hala yanaþmýyor. O baðýrýyor ben baðýrýyorum. Derken komþular birer ikiþer avluya doluþtular. Kapýyý açýp onlarý içeri çaðýrdým. Kadýn koþup can havliyle kendini kapýdan içeri girenlerin kucaðýna attý. Aðlýyor ve titriyordu.
-     Numara yapýyor, sakýn fýrsat vermeyin, kacak, dedim. Kadýnlar bunun koluna yapýþtýlar.
-     Bu adam benim namusuma göz dikti, dedi. Komþular bakýþlarýný bana çevirdiler.
-     Kimsenin namusuna göz diktiðim yok. Eve geldim içerde bunu buldum. Hýrsýz bu
kadýn. Ne bulduysa þalvarýna doldurmuþ.
-     Yalan, hepsi yalan. Evde eski bakýrlar var. Gel sana vereyim, dedi. Beni kandýrýp içeri soktu. Sonra da bana tecavüz etmeye kalktý.
Komþular þaþkýn þaþkýn bana bakýyorlar. Kadýna bak sen hep suçlu hem güçlü. Üstelik dersine de iyi çalýþmýþ. Biraz daha konuþsa herkes ona inanacak. Ben suçlu çýkacaðým. Öfkeden deli oldum.
-Yalan söylüyor. Þalvarýna bakýn. Ben geldiðimde evdeydi. Nasýl içeri girmiþse artýk… Kadýnýn þalvarýna elimi uzattým. O anda aklým baþýma geldi. Sen kim oluyorsun da kadýnýn þalvarýna elini uzatýyorsun? Hemen geri çekildim.
- Erkekler dýþarý çýksýn dedi, komþulardan biri. Bu kadýný arayalým.
Aradan beþ on dakika geçtikten sonra bahçedekileri eve çaðýrdýlar. Þalvar da ne þalvarmýþ mübarek. Eþimin dantelleri, masa saati, kol saati, yüzük, küpe kolye, gümüþ bir þekerlik daha bir sürü ývýr zývýr. Hýrsýz kadýn hala aðlayýp bizi kendine acýndýrmaya çalýþýyordu. Jandarmaya haber verilim, dediler.
-     Mahkeme, jandarma, ifade git gel kim uðraþacak. Býrakalým gitsin, dedim. Nasýlsa
baþka bir yerde belasýný bulur.
Çocuk gibi sevindi. Aðlamasý inlemesi býçak gibi kesildi. “ Ben bir hata ettim. Büyüklük sizde kalsýn diye yalvarýp duruyordu. Sokak kapýsýndan koþarak çýkýp gitti. Akýl deðiþtirir bunlar diye korkmuþtur belki. Hýrsýzdý mýrsýzdý ama güzel kadýndý. Yok, tövbeler olsun. Aklýmýn ucundan bile geçirmedim. Sizin içiniz fesat…
Haziran 2017
Bursa Seyfullah