Yine berbat bir pazar sabahýna uyandým, az da olsa kendimi iyi hissederim diye umut ettiðim, umudumun kýsa sürdüðü bir pazar sabahýna, hani eskiler anlatýr çok iyi insanlar vardý diye, geçmiþte kalan. Ýçimizde son bir umut býrakan. O insanlarýn yok olduðu. Kþmaenin kimseye saygýsýnýn kalmadýðý, insanlarýn nefret kustuðu, ve bir kaç iyi insanýn olanlarla mücadele etmeye çalýþtýðý berbat bir gün. Yaþýyoruz iþte adýna yaþamak denirse, zalimce,hak hukuk bilmeden, acizi ezerek, vahþi yaþamý bile geride býrakýcak kadar acýmasýz olarak, yaþýyoruz. Yazýlardan bile mutsuzluk akarken birileri birilerini kandýrýrken ve diðerleri bunu seyrederken, kendimizi tvlerde kandýrarak yaþýyoruz, sonumuzun ne olacaðýný bilmeden, saçma sapan þeylere gülerek, ezilene bir tekme daha vyrarak yaþýyoruz, sonra sabah kalkýp birþey olmamýþ gibi günaydýn diyoruz. Bugünün neresi aydýn?