Ellerini aç boþluða, güneþi tut
Parýldasýn gökyüzü kýsýk gözlerinde
Uçsuz bucaksýz mavide tek bir bulut
Kapatma kum grisi ellerinle

Tek bir þey kaldý ellerimde, bir umut
Acýdan kývrýlmýþ bedenim kum çöllerinde
Uzakta bir yeþillik bir ýssýz bir vücut
Karanlýðý örtme üzerime

Varlýðým lal, dilimde sükût
Suya bak söyle; resmeyle acýmý hayalinde
Bastýðýn her yeri acýmadan kurut
Savrulsun ayak izlerin kum tanelerinde

Hayalin açýlýyor her gece enginlerime, ey zihnim unut
Soluk bir þefkat sürükleniyor ýlýk ýlýk bedenime
Haykýrmak istiyorum hemdemime, salýverme kelimeleri yut
Söylediklerim bende kalsýn, sen yine de tüm her þeyi unut!