Bahar dalýndaki saçlarý çiçeklenmiþ kýz...
Gözünde ne saklýyorsun öyle akýtmaya korkuttuðun?...
Düþlerin mi düþer, yoksa umutlarýn mý süzülür
bir yaný toprak kokulu yanaðýndan?

Kalk hadi durma öyle kuytu köþelerde
çýk gel hüzünlü þiirlerden.
Bahar dalýndan düþen çiçeklerin yapraklarýna tutunupta gel.

Sen o küçük gönle ne büyük bir sevda sýðdýrdýn?
Ne acýlar çektin kimsenin anlayamadýðý.
Ne umutlar büyüttün en efkarlý hayallere sarýpta.

Hadi artýk kaldýr þu yüzünü yerden
sen alnýndaki yazýdan almýþsýn bu halini
perçemlerin seni aþklarýn en tatlý rüzgarýna dökmüþ.

Gel hadi
uyan o uykusunu almaz hüzünlerden.
Mutluluk seninde hakkýn.
Seninde hakkýn uçurtmalarýn ardýna baðladýðýn çocuksu gülüþler.

Bekletme ileride kalan ömrünü
hadi aç gönlünüde,
son defa, sonsuz mutluluðun içine giriver... Sadece yüreðe sesleniþin sessizliðe gömüldüðü an –a- gebeymiþ bu satýrlar. Akþam üstü mesajýný almadan önce karalanmýþ satýrlardý sadece 20 dk. Yüreklilik sergileyebildi…
Ve ne kadar umutsuz, hayattan bezmiþ, yenilmiþ, tükenmiþ satýrlar varsa onlar harp düzeni almýþ sýrada bekliyorlar BÝLMÝYORUM.