Hayat hakkýnda, doðumdan öncesi ve ölümden sonrasý hakkýnda nerdeyse herþeyi bildiðini düþünen insanoðlunun, var olduðundan beri “acýtan, üzen, kýrýp döken” yaþamý olmasý ilginçtir. Bu kadar çok þey biliyorsak neden acýyý sonlandýrmýyoruz? Acaba “bildiðimizi sandýðýmýz” ne varsa, acý yaratmaya yarýyor olmasýn? Ya da acý yaratmaktan kazancý olanlarýn yolunu açmaya?

Nerede baþlayýp nerede bittiðini bilmediðimiz bir evrenin, asla kendi seçimimiz olmayan bir noktasýnda, kendi seçmediðimiz bir galaksinin yine seçimimiz olmayan güneþi etrafýnda dönen gezegende yaþýyoruz. Ýstesek bir milim kaydýramayacaðýmýz yörüngesinde, kafasýna göre takýlan bir gezegende kendi seçmediðimiz þartlarýn içine doðuyor, yaðmurunda ýslanýyor, topraðýnda oturuyor, meyvesiyle karnýmýzý doyuruyoruz. Çið etten býkýnca ateþi buluyoruz eti piþirip yiyoruz, yürümek sýkýnca tekerleði icadediyoruz. Dünya bize neyi sunuyorsa ancak ve sadece onu kullanarak medeniyet dediðimiz geliþimi yaratýyoruz. Bugün kar yaðmasýn dediðimizde iþe yaramýyor ya da þu faylar birbirine kaynasýn ve artýk kýrýlmasýn diyemiyoruz. Gel gör ki hayatýn tüm sýrlarýný çözdüðümüz gibi önceyi ve sonrayý da milimi milimine tarif edebiliyoruz.

Tam bu noktada biri çýkýp; “hayýr ben böyle düþünmüyorum, inancýma göre…” þeklinde baþlayýp bitmek bilmeyen açýklamalarla kendini mi baþkalarýný mý ikna etmeye çalýþtýðý anlaþýlamayan tavýrla “dünyayý bilebildiðini hatta ötesini de anladýðýný” þakýyor. Bir diðeri bin yýl önce yaþamýþ hatýrlý bir kiþiliðin sözleriyle dünyayý nasýl yorumladýðýný haykýrýyor. Bilim tarafýndakiler sadece laboratuvarda gözleriyle sonuçlarýna tanýk olduklarý durumlarýn dýþýna çýkamayacaðýný ama bir gün mutlaka herþeyin açýklamasýnýn bulunacaðýný anlatýyor. Ve bu böyle uzayýp gidiyor.

Hepimizin üzerinde yaþadýðý gezegen ayný dünya ama onu kavrayýþýmýz, yaþamý algýlayýþýmýz milyonlarca farklý þekilde. Hepimizin dünyaya geliþi ayný yolla, ayný sayýda ve çeþitte organa sahibiz, bedenimizin ihtiyaçlarý ayný, çýktýlarý ayný. Kimse doðarken elinde sözleþmeyle gelmiyor ama birileri hep birilerinden daha iyi biliyor. Peki kimin bildiði “gerçeði” yansýtýyor?

Bilemediði ne varsa hakkýnda korku üreten insanoðlu, geldiðimiz bu çaðda ve teknolojinin bu hýzýnda, bilginin jet hýzýyla elden ele geçebilmesiyle yeni “anlamlandýrma” araçlarýndan haberdar oldu. Bilimin de geldiði nokta itibarýyla saðladýðý katký, dünyayý açýklamada yeni alanlar yarattý. Biraz sakinleþip bu imkanlara dingin zihinle bakabilirsek, yaþamlarýmýza yapýcý yaklaþmak için faydalanabiliriz. Ýnsanýn, insanüstü olmadýðýný görüp elindeki yaþamý kaçýrmamaya odaklanmasý tek ihtiyacý.