siz gelin
üstü baþý büsbütün hayal,
yorgun ve yoksul bir kýzýn hüzünlerini getirin bana
sustuðuma bakmayýn
çünkü konuþulanlardan bana ne diyor içimdeki biri
ancak yabancý bir evin duvarýndaki saatin
kadranýnda duyulabilir sesim
boþuna heveslenmeyin
saat kadranýnda olmakla zamaný yakalamak mümkün deðil
çünkü duvar saati çoktan öldürmüþ kendini

sakýn üstünüze gelmesin ayrýntýlar
þeytan ayrýntýlarda gizlidir dese de birileri
hayýr! Aynalarda gizlidir Þeytan
bu yüzden sýkýlgandýr bir yaným
bir yaným aynalara dönemez yüzünü


geri dönmüyor savrulan çýðlýk
ve katilini ele vermiyor hiçbir kadýn
bir düþüncenin açmamýþ çiçekleriydi ömrümüz
vakitsiz soldurulan avuçlarýmýzda
düðümlendi gýrtlaðýmdaki hece ve ezbere okundu þiir
þimdi cenaze törenlerinin ne önemi var
yitip gitti hepsi bir daha gelmemek üzere
gözümün yaþýyla onlarýn üstünü ben örttüm
sessiz ve derinden “git” demiþti biri “git ve kalan ömrünü yaþa”
bir denizaltý gibi torpidolarýmý boþalttým o gün, o son mezarda
kim bilir kaçýncý kez elimden oyuncaklarýmý alacaktý bu þehir


eskimeyi seçmiþ bir kadýn var karþýnýzda
elleri birbirine dolaþýr hesap sorsanýz; söz biter
müzik Susar birdenbire ölüm yeniden tanýmlanýr
ne anlatabilirdim ki size ölümden baþka/siz ne anlardýnýz
arkandan aðýt yakacak yok diyor içimdeki ses
oysa herkes biliyor hayat iki dudaðýmýn arasýnda
ah, konuþmama izin verselerdi eðer
nasýl da kusar çýkarýrdým yaþamý þiþmiþ karnýmdan

ben yine bir hata yaptým- ama nerede
çoktan eskimiþ bir masalý size yeniden anlatmýþ olabilirim
belleðimdeki habis bir resmin ayrýntýsýz gölgesinde
tanýdýk yüzler arayabilirim
ismini alnýma yazdýðým bir yüzü sýrtýmda taþýyabilirim yýllarca
aykýrý düþler kurabilirim uykusuz geceler geçirdiðim yatakta
gece karanlýk ki her zamankinden daha karanlýk anýmsananlar
siz gelin, mutlu bir çocuk sevinciyle uyanabilirim tüm kâbuslardan

siz gelin, serinkanlý sözler verebilirim size
bundan sonra her þey mümkün