Ben,
büsbüyük bir þelale üzerine
çocukça atýlmýþ bir dal parçasýyým.

Ben,
benliðimden kopmuþ,
þelaleye ait olmuþum;
ne geri dönmeye vaktim var,
ne yeni þelaleler görmeye...

Akýntýya kapýlmamak için çabalayan
çabaladýkça bocalayan
bir dal parçasýyým,
ben!
Beni fark etmeksizin gürül gürül akan,
var gücüyle akýntýya teslim edense,
içine düþtüðüm þelale...

Ben,
onca güce raðmen þelaleden kopmayan,
gövdesi öncekinden de sert
dal parçasý!

Ve þelale,
bir gün fark edeceksin beni!
Göreceksin üst üste birikmiþ kabuklarýmda izlerini.