Formasýný çýkardý üzerinden ve çekti eþofman takýmýný.Sýrt çantasýnda suyu ve termusu, bir iki çamaþýrýyla yola koyuldu.Ne olur ne olmazdý.Keza yolda kalmýþlýklarý çoktu.Her anlamda...Yolun sonu görünmüyor , virajlarý döndükçe, yokuþlarý çýktýkça þarkýlar bitiyordu.Karþýlýklý yarým açýk camdan rüzgar bir senfoni yakalýyor, kaküllerinin içinden geçiyordu.Boynundan sýrtýna kadar hissettiði esinti yaþamanýn güzelliðini bir kez daha hissettirdi.Köyüne yaklaþtýðinda camlarý tam indirdi, kemerini açtý ve ayaðýni gazdan çekti.Vitesteki sað eli vites kolunu kavrayýp hýzlanmadan, tek baþýna aný yaþadý.Harikaydý.Yine yoldaydý ve yol onundu.Ýster durur, isterse gider, isterse þarký söyler istersede yine kendisiyle, arabasýyla konuþup gülümserdi.
Yol istediði yere vardý.Ne yol bitti ne yarý yolda inecek yolcu vardý artýk hayatý kendisi kadardý...Yani yalnýzlýk paylaþýlamayacak kadar yetinilmez ve anlatýlmayacak kadar da doyurucu bir ziyafetti umudâ.