Yeri doldurulmayacak tek þey maneviyattýr.Ýliþkilerimizde yakýnlýgýmýzýn ölçütünü belirliyecek tek þey anlaþýlmaktýr! Yoluma saygýlarý ve manevi destekleri olanlar nutulmayacaktýr.
(Herkes yapamamýþ olabilir fakat henüz ben denemedim ki!)
Baþkalarýnýn;neyle meþgul olduðu,neyin hayalini kurduðu ve ya kurmadýðý,hangi yolda ilerlediði amaçsýzca vakit öldürüp, savruluþu... Bize de oldukça boþ veya anlamsýz gelebilir.Hatta,böyle nasýl yaþýyorlar diye geçiririz zihnimizden zaman zaman.Bizde biliriz; sen benim yasam tarzýma laf atýp duruyorsun da, acaba sen gerçekten yaþýyor musun demeyi.Ve ya sen benim güzel hatalarýma laf atýyorsunda seninkiler ne alemde.Þimdi sen þöyle yap, böyle yap diyorsun ya ben sana fikrini mi soruyorum.Doðru ve yanlýþlarým üzerindeki bu yorum hakkýn nereden!Saygý duymak gerekiyor.Çünkü ben herkese öyle yapýyorum... izliyorum.Suçlamadan,eleþtieden. Beni tatmin eden hayatýn peþinde ruhum, kuþ gibi...Kendini yorma!Kanatlarýmý kocaman açtýðýmda ne olduðumu,ben iyi biliyorum.Daha önce defalarca gördüm ve yaþadým.Sen yokken! Herkes tarafýndan anlaþýlmamak beni zinde tutuyor.
Güzel!Susuyorum dýþýmdan!Tabiki konuþabilirim aðzýmdan.Gem vuruyorum,kýrýlma diye!Kýrma! Yazmak ićin babamýn ünlü bir þair ve ya ozan olmasýna, resim yapmam ićin annemin Paris de sergi aćmasýna lûzum yok.Ben yaparým!
Bu benim ićimde! Dünya ya bir daha gelseydim yine ayný aileyi seçerdim ve yine bugünkü Ayþe'yi bulurdum.Alaycý söz ya da gülüþlere raðmen yine yazar, yine çizer yine hayatýmý sporuyla,dansýyla,gezmesiyle,psikolojisiyle,felsefesiyle,yaza çize,içimden nasýl geliyirsa öyle yaþardým.En iyi hayatými en iyi bene dönüþtürme yolculuðunda,gerekli kiþisel eðitim ve öðretimime yatýrým yapardým yine.Ve yine bana bir þey katmayan iliþkileri deðil,yalnýzlýðý, daha da doðrusu kendimle bir bütün olmayý seçerdim.Kendime yeterek.
Kýrýþýklýklarýmý da ruhumuda dondurmadan heyacanla tecrübelerimden büyüyerek.
Son nefesimde de,bir çizgi,bir ses bile olsa yine üreterek ve yine gülümseyerek!