Dedim ki;
Tek satýrlýk þarkýdýr suskunluðun
Bir tutam ateþ;
Bir gizli yarayla yüzleþmektir
Senin giyindiðin umut
Vahþi bir sabýr;Yýldýz
Aþký duyan soyunuyor durmadan
Hüsn’ün Gül,sevgim yakýþýksýz
Gülce…..!

Dedi ki;
Hatmi Çiçeklerinin masumiyeti
Sokakta ayaðýna takýlan kýrýk bir Cam parçasý
Kalamazmýsýn biraz daha?
Ey..Kýrýlgan mýsra
Neylersin?Çaðýrdýnmý beni?
Öfken naçarlýk bohçasý
Ýsmin ;aklýmda tutamadýðým Ecnebi ressam
Þairce…!

Dedim ki;
Boynun gün doðumu
Serpil,en nazik haktýr bu.
Yas tutan suyun sesi,yüreðinin sesi
Beni kim beklemiyorsa eþiðinde
Öðrenilmiþ çaresizlik,emeðimsin
Sen Benim Yýldýzýmsýn,
Sesin sularda sisli,puslu..
Durgun sularda; inleyen masal..
Gülce….!

Dedi ki;
Ait olduðuna aitsindir
Benim yazgýmda yoksun
Topallayan Ýblis, uzak olsun
Ýlgisizlik; maraza gebe,ne derler?
Yalnýzsan acý çekmiþsindir
Ne kadar sevsem; o kadar yoksun
Mýsran; ben kokuyor
Hala yaþýyormusun?
Þairce…!

Dedim ki;
Sevmeyi bilmeyen aidini bulamaz
Güneþte kurutulan saçlar senin
Hüzünlü zaaflar..
Hoþçakalasýn ,neyin var neyin yoksa
Kamçýlanmýþ günahlar
Ýhtirasýn iflasý,Seni yaþamadan ölünmez
Seni paylaþamam; ama yoksun
Can evimin kuþu;
Gülce…!

Dedi ki;
Yüreðindeki ihtiþamý
Parmaðýndaki isyaný,anýlarda kalmayý
Anlat,haykýr gölgede duraný
Mýsralarýn,çaðýn gerçeklerine uymuyor
Fýrtýnaya davetiye salan keman
Seni inadýna seveceðim
Bir mýsradan; bir þiir yanar
Mine parmaklarým KANIK’tan..
Þairce…!

Dedik ki;
Sesimizde ötüþen kuþlar olsun
Ýlgisizlik kör mavzer;aþk olsun
Yüz kýzartýcý mýsra gibisin; ey beklenilen
Sevgi,þarký eþliðinde soyunan bir peri
Mavi bir perde dikmeli þimdi
Ellere kýna düþmeli þimdi
Seveceðiz her zaman
Baðýþla kendini,onuda
Yorgun Mavi,ateþe sürülen Cezve
Gülce,Þairce…..!!!
Servet ALKAN