Bir kiþiye veya topluma bir konuda bilgi vermek istediðinizde, o toplumun veya kiþinin dili ile mi bilgi verirsiniz, yoksa hiç anlamadýðý bir dilde mi anlatýrsýnýz? Elbette makul ve mantýklý olan, mesaj vermek istediðiniz toplumun veya kiþinin dilini kullanmaktýr. Allah Ýbrahim Suresi, 4. ayette, "Biz hiçbir elçiyi, kendi kavminin dilinden baþkasýyla göndermedik ki, onlara apaçýk anlatsýn." der. Apaçýk bir anlatým için, anlatýmýn yapýldýðý toplumun dilini kullanmak önemlidir. Þayet Arap toplumuna farklý bir dilde kitap gönderilseydi, bu kez de "Onu yabancý dilde bir Kuran kýlsaydýk, 'Onun ayetleri açýklanmalý deðil miydi?' diyeceklerdi." (Fussilet Suresi, 44)
.
Allah, "(Bu,) bilen bir kavim için, âyetleri Arapça okunarak açýklanmýþ bir kitaptýr." (Fussilet Suresi, 3) der. Ayetler, geldiði Arap kavmine Arapça okunmuþtur. Ancak unutulmamalýdýr ki, Kuran'da her elçinin kendi diliyle gönderildiði bildirilmektedir. Kuran'da adý geçen elçi ve nebiler sýnýrlýdýr. Allah "Bir kýsým peygamberleri daha önce sana anlattýk; bir kýsmýný ise sana anlatmadýk." (Nisa Suresi, 164) der. Kuran'da bahsedilmeyen pek çok elçi gelmiþ ve bulunduklarý kavmi, Ýbrahim Suresi 4. ayette bildirildiði gibi kendi dilleri ile uyarmýþlardýr. Elçilerin tümü, Ýslam'ý teblið etmiþtir. Çünkü "Hiç þüphesiz din, Allah Katýnda Ýslam'dýr." (Ali Ýmran Suresi, 19) Baþka Hak din yoktur.
.
Tarihte farklý medeniyetlerde Ýslam Kitabýndan izlere rastlanmasý, o medeniyetlere bir elçi geldiðinin delilidir. Örneðin Gýlgamýþ destanýnda veya Sümerlerde Nuh tufaný ve benzer Kuran'i konularýn yer almasý, o medeniyetlerin elçiler tarafýndan uyarýldýðýnýn delilidir. Gýlgamýþ destanýný kitaplaþtýran Stephen Mitchell, kitabýnýn 15. sayfasýnda; Gýlgamýþ destanýndaki Nuh tufanýna benzer anlatým için "Bir dindar için muhteþem bir buluþtu, çünkü Ýncil'de bulunan tufanýn, baðýmsýz bir kaynaktan, tarihi doðrulamasý gibiydi" der. Budha'nýn da kendi kavmini uyaran bir elçi olmasý kuvvetle muhtemeldir.
.
Hak Kitaplar küfrün en yoðun olduðu yerlerin "öncelikli" olarak uyarýlmasý için lokal bölgelere gelmiþtir. Meryem Suresi, 97. ayette "direnen bir kavmi uyarman için" der. Demek ki elçiler, direnen kavimlerin içinden çýkarlar.
.
Allah Enam Suresi, 92. ayette, "Bu da bizim, kentlerin/medeniyetlerin anasýný uyarman için indirdiðimiz bir Kitap." der. Ayný þekilde bir baþka ayette Allah, Ýslam'ý tebliðin, geldiði bölge ile sýnýrlý olmadýðýný, ülke ve medeniyetlerin merkezlerine ve çevresine ulaþtýrýlmasý gerektiðini þu þekilde bildirmiþtir:
.
Ýþte böyle! Biz sana Arapça bir Kur'an vahyettik ki, ülke ve medeniyetlerin anasýný ve çevresindekileri uyarasýn. Ve toplama günü konusunda da uyarýda bulunasýn. (Þura Suresi, 7)
.
Kýsacasý Kuran, ulaþtýðý herkesi uyarmasý için elçilere gelmiþ bir Kitaptýr. Bu nedenle hükümleri evrenseldir. Evrensellik dille deðil, içerikle alakalýdýr. Victor Hugo'nun Sefiller kitabý Fransýzca bir kitaptýr, Fransa'da basýlmýþ ve yayýlmýþtýr. Ama bugün, ulaþtýðý her ülkenin diliyle tüm insanlara ulaþmýþtýr. Ayný misal...
.
"Bu Kur’an bana vahyolundu ki, onunla SÝZÝ ve ULAÞTIÐI HERKESÝ uyarayým." (Enam Suresi, 19)