Çok iþkence ettiler rahmetle kucakladýn,
Kâfirler inanmadý; amma emindi adýn,
Cennet sana verildi ümmetsizde almadýn,
Gül yüzlü cananým gel efendim nerdesin.

Ebu cahile bile defalarca giderken,
Hep rahmeti daðýttýn sana zulüm ederken,
Ümmetimi almadan cennete girmem derken
Gül yüzlü cananým gel efendim nerdesin.

Þaþkýn þimdi ümmetin kardeþini vuruyor,
O sevdiðin gül var ya dallarýnda kuruyor,
Yoldan sapan ümmetin kâfire yol soruyor
Gül yüzlü cananým, gel efendim nerdesin.

Gerçek seven ümmetin hasretinden yanýyor,
Diyor yaram her yerde bir acayip kanýyor,
Bu günahkâr halife temmuzda da donuyor,
Gül yüzüne kurbaným, gel efendim nerdesin.