Lisanýnca Hu derken, zerre-i Kâinatý,
Uzak olsun bizlerden, firavunun inadý.

Þu esbabýn içinde, en þerefli insandýr,
Eðer insan olmaksa, gönlünü ona yandýr.

Aðzýndan bir kelime, çýkmadan çekirdekse,
Çýkýnca aðaç olsun, kulak ver ki o sese.

Her sayfada baþkadýr, esma-ül Hüsna’sý da,
Çaðýr ki adý ile, kulum desin bak Huda.

Muhabbeti manevi, anlatýr kýsýmlarý,
Araç eylemiþ sana, yol için cisimleri.

Nefsin ile muhabbet, eyler isen sevk eyle,
Rahmaný ilahiyi, göster ona þevk eyle.

Dünyaya muhabbetin, dalalete düþürür,
Uyar isen nefsine, seni yoldan þaþýrýr.

Sözün özünü ara, Hakka kulluk etmektir,
Yolunda doðru dürüst, yürüyerek gitmektir.

Meczup oldu halife, þaþkýn þaþkýn geziyor,
Hak nasip eyleyince, güzel þeyler yazýyor.