Ayrýlýk rüzgarlarý kapýmýzý çalýyor tüm hiddetince.
Meðer kaderimizmiþ ayrýlýðýn soðuk nefesi,
Habersizce yaþamýþýz seninle hayatýn güzelliklerini.
Kaçýnýlmaz sonumuz ayrýlýkmýþ; Ha þimdi ha beþ yýl sonra...

Acýmadan ölüme mahkum etti kahpe feleðin hakimi.
Çýrpýnarak akýttýðýmýz gözyaþlarýmýzý görmezden geldi.
Celladýna bir kere ölüm emrini vermiþti ki,
Ayrýlýðýn keskin kýlýcýyla vurdu kalplerimizi;

Bunca geçen beraberliðimiz yok olacak bir anda.
Kalbimizin derinliklerine gömülecek herþey,
Bir sýr gibi yaþanacak aþkýmýz hatýralarda.
Ne sen benim, ne de ben senin olmayacaðým artýk hayatýnda.

Son kez gözlerinde kaybolmak,
Son kez dudaklarýn dudaklarýmdayken,
Seni seviyorum demeni istiyorum.
Teninin tenimi yakmasýný istiyorum.

Tüm yasaklarýmýzý kaldýralým bu gece
Yarýn sabah ben yokum ve sen de yoksun düþümde
Bir düþtü aslýnda bu yaþadýklarýmýz, gerçeðin ötesinde
Gözlerimizi açýnca son bulacak, yaþanacak hayallerde.

Birazdan güneþ doðacak küllenecek bedenlerimiz.
Savrulacaðýz birbirimizden çok uzak köþelere.
Zamanýn tozlu sayfalarýna kazýnacak ismimiz.
Zaman, ayrýlýk zamaný olacak; Ha þimdi ha beþ yýl sonra...


Efkan GENÇ