"Kirazlar ve dutlarýn tadýný çocuklar ve serçelerden sor." -Goethe |
|
||||||||||
|
Süleymaniye camisinin bahçesinde kurulmuþtu iftar çadýrý , insanlar iftara yakýn saatlerde toplanmýþlardý, ezanýn okunmasýný bekliyorlardý .Onunda karný açtý , oruçluydu da ilk defada böyle bir çadýr görüyordu çünkü kendisi küçük bir köyde büyümüþtü , herksin iyi kötü baþýný sokacaðý bir evi ve de yiyecek bir parça aþý vardý . Ama Ýstanbul öylemiydi bir sürü insan açtý, açýktaydý . Bir lokma ekmek bulmayan insanlar vardý hatta çalýþtýðý halde geçimini saðlayamayan on binlerce insan vardý . Bir ay süreyle o çocuk o iftar çadýrýnýn önünden geçti ama bir gün dahi o çadýra girip yemek yemedi neden mi ? çok parasý olduðu için mi?, yemekleri beðenmediði için mi? , tabiî ki hayýr onun iftar çadýrýnda yemek yememesinin bir sebebi vardý oda : Kendinden daha fakir ve daha muhtaç bin insan yesin diye…! 1998 yýlý Trabzon, Sürmene de çalýþtýðým yýllar . O ilçede baþka bir dairede çalýþan Þevket isimli bir memur var , tanýþýyoruz ara sýra görüþüyoruz ve sahilde bir iki tur attýðýmýz biri bir gün bana geldi dedi ki : Kardeþ gel Trabzona gidelim, bende ne yapacaðýz Trabzon da dedim , oda bana hitaben biraz gezeriz ve iftar çadýrýnda da yemeðimizi yeriz ve döneriz dedi . Ona sordum sen oruçlu musun? diye oda olmadýðýný söyledi. Bende kendisine hitaben ben Trabzona gelirim ama iftar çadýrýnda yemek yemem çünkü ben memurum benim param var , çadýr fakir insanlar için dedim …! 2009 Yýlý bursa yýldýrýmda oturmaktayým .Görev dönüþümde servis aracýndan biraz erken indim iftara kadar biraz yürürüm diye düþündüm .biraz yürüdükten sonra bir parkta oturdum, etrafa bakýnýyordum . Birden cezaevi sübyan koðuþlarýndan tanýdýðým iki çocuðu gördüm. Çocuklar iftar çadýrýndan aldýklarý yemekleri yiyorlardý . Bir hayli iþtahlý yiyorlardý . Birden yanlarýna reisleri olduðu anlaþýlan , sokakta yaþayan bir insan geldi , oda çocuklarla bir süre konuþtuktan sonra iftar çadýra yönlendi , oradan bir yemek aldý , bankýn üzerine koydu ve yemeðe baþladý , daha ezan okunmamýþtý , Ben ayrýlmýþtým ama bu düzen böyle devam ediyordu… Suat engin yýlmaz- Ramazanda birden anýlarým canlandý.2015
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © suat engin yýlmz, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |