Sevgili Leyla

Uzun zaman oldu sana yazmayalý,aslýna bakarsan söz konusu sen olunca yine zihnim darmadaðýn ve ben cümleye nereden ya da nasýl baþlasam diye düþünmeden edemiyorum. Bir anda kelimeleri hiç yormadan, harflere yük bindirmeden, olaný biteni bir çýrpýda anlatmak istiyorum sana.
Sadece sana...

Günler hep ayný aslýnda, güneþ her zamanki gibi doðuyor, gün aydýnlanýyor, kendini tüketince köþesine çekiliveriyor.
Havalar mevsimine layýk, bazen açýk bazen yaðmurlu bazen soðuk. Çok deðil bir kaç hafta sonra havalar da ýsýnmaya baþlar.
Süt aldýðýmýz sütçü her hafta sonu ayný saatte baðýrarak geçiyor, çöpler ayný saatte toplanýyor,
Þaban amca her cumartesi ayný saatte kapýnýn önünü süpürüyor söylenerek, komþumuz Zehra bile ayný aralýklarla kýzýna sesleniyor kurduðu cümlede ne bi ilave ne bi eksilme, yine ayný hitap ile, "Büþrayýmm nerdesin bak bi"
Asýl kötü haber; her karþýlaþtýðýnda sohbet ettiðin Hasan amca vefat etti. Üzüleceksin biliyorum, ben de çok üzüldüm çünkü.
Bitiþik dairedeki bebek geceleri yine çok aðlýyor.
Bir kez gidip kapýyý çalmýþtýn, verin bize biz sustururuz demiþtin de bebeði alýp gelmiþtin, o da hakikaten susmuþ ve uyumuþtu sabaha kadar. Olsaydýn yine alýrdýn, uyuturduk birlikte, kendi çocuðumuz gibi.
Cemile teyze bacaðýndan ameliyat oldu, hala basamýyor ayaðýnýn üzerine baston kullanýyor, geçenlerde dikkat ettim de çok yaþlandý benim Cemile teyzem.
Ve Hacý amca umreye gitti yine, sen olsaydýn "bu kaçýncý yaa" derdin.
Yoktun diyemedin...
Beni sorarsan az deðiþtim gibi, eskisi gibi aðlamýyorum sanýrým, ya da seni çok özlemiyorum artýk, kokunu unutur gibi oldum, belli belirsiz hissediyorum gibi.
Geçenlerde bir arkadaþým seni sordu, "nasýl iyi mi?" dedi, "bilmiyorum.. " dedim. "görmüyorum haberim yok."

Çok kolay söyleyiverdim biliyor musun? "görmüyorum" derken yutkunmadým sanýrým, evet, çok rahat söyledim, öyle hissettim sanki. Burnum sýzladý sadece, engel olamadýðým tek þey bu, hala burnum sýzlýyor, kokunu bildiðimden sanýrým, her sabah uyanýnca derin nefes almaya çalýþýyorum, "ölmedim bak" demek istiyorum sana, "sen olmayýnca da oluyormuþ bak, öyle hemen ölmüyormuþ insan anladým", demek isterdim.

Bahçedeki portakal aðacý bu yýl çok az çiçek açtý, ya da bana öyle geldi bilmiyorum ki.
Hala ayný iþ yerinde çalýþýyorum, çok yoruluyorum, deðiyor ama, zaman nasýl geçiyor anlamýyorum, ya da yorgunluktan seni düþünecek vakit kalmýyor bu iþi bu yüzden seviyorum sanýrým..

Bizim Tekir son günlerde köþesine çekildi sanki daha az yemek yiyor, öyle beni gördüðünde eskisi gibi yanýma da gelmiyor, galiba bana bile bakmýyor,
Her sabah dýþarý çýkýyor, saatler sonra geri geliyor, seni mi özlüyor anlamadým ki, veterinere götürdüm, "hayatýnýzda önemli bir deðiþiklik oldu mu?" diye sordu, sanki ben hastaymýþým gibi, "olmadý" dedim,... (hem ne olabilir ki, insanýn sevdiðinden ayrýlmasý dünyanýn sonu deðil ki, kýyamet falan da kopmadý üstelik, siz bu sersem kediye bakmayýn)...
"Bu durum bir kaç gün devam ederse tekrar getirin" dedi.
Tekrar götürmeyeceðim tabii ki alýþacak o da yokluðuna ben baþaramasam da o baþaracak biliyorum...

n.b