Pazar günü, köye gittim. Annem aðlýyor. “Ne oldu dedim?” Üzgün üzgün, “Oðlum, köyün mezarlýðýna saldýrýda bulunmuþlar. Mezarlarý hep kýrmýþlar. Gidip bakalým. Babanýn mezarýna da bir þeyler yapmýþlar mý?” dedi.
     Ben, üzülmemesini hemen gidip bakacaðýmý söyledim. Kýz kardeþim ve teyzemin kýzý Müjgan Abla ile arabaya binip Güvercinlik Köyü Mezarlýðý’na gittik. Annemi üzüleceði için evde býraktým. Hem yaþlý, hem kalp ve tansiyon hastasý. Üzüntüye gelmez. O nedenle evde kalmasýný istedim.
     Mezarlýða girdiðimizde hayretler içinde kaldýk. Neredeyse hemen bütün mezarlarýn yanýnda bulunan vazo biçimindeki suluklar kýrýlmýþtý. Bazý mezarlarýn uç kýsýmlarý da darbe ile yara almýþtý. Yani kýrýlmýþtý.
     30’a yakýn mezarýn suluklarý yok olmuþtu. Amaç ne idi? Kim kýrmýþtý bunlarý? Veya kimler kýrmýþtý? Adeta organize bir saldýrý gibi geldi bana… Önce çocuk iþidir dedim. Ama belli ki gecenin ilerleyen saatlerinde birileri gelmiþ ve korkunç eylemi gerçekleþtirmiþti.
     Kýzkardeþim “Çocuk iþi deðil bu. Baksana bayaðý bir güç kullanýlmýþ. Ya balyozla; ya da aðýr bir cisimle vurularak kýrýlmýþ. Çocuk iþi deðil bana göre” dedi. Haklýydý bu görüþünde…
     Babamýzýn mezarýna gittik. Þükür ki ona dokunulmamýþtý. Ama ne olursa olsun diðer mezarlara yapýlan bu hareket saygýsýzcaydý ve çok yanlýþtý…
     Dualar okuduk… Babamýzýn mezarýný temizleyip, yýkadýk… Çiçekleri suladýk… Yandaki suluklarý doldurduk. Diðer mezarlarý gezdik. Durum gerçekten içler acýsýydý…
Olayý duyan mezar yerine koþuyor gördükleri manzara karþýsýnda tepkilerini ortaya koyuyorlardý…Kýzgýnlýk, küfür, baðýrmalar, çaðýrmalar… Ama olan olmuþ, yapýlan yapýlmýþtý… Çirkin bir saldýrýya maruz kalmýþtý köy mezarlýðý…
     Sabah Beyarmudu Belediye Baþkaný Sayýn Ýlker Edip, Güvercinlik Köyü Muhtarý Tufan Zararsýz, polis yetkilileri olay yerini incelemiþler. Tabii herhangi bir bilgi elde mevcut deðil. Kimin veya kimlerin bu çirkin saldýrýyý yaptýðý bilinmiyor.
     Her kim olursa olsun, kim yaparsa yapsýn bunlara insan demeye dilim varmýyor. Hayvan diyeceðim ama hayvanlara da ayýp olacak. Çünkü hiçbir hayvan böyle bir iþi yapmaz.
     Ölülere saygý duyulurdu önceden. Maalesef þimdi o saygý da kalmadý. Oysa orada yatanlar, bizim ecdadýmýz, geçmiþimiz, büyüklerimiz, çok deðil daha 20 -30 yýl önce bu köyde yaþayan, bu köy ve köylüler için çalýþan, mücadele eden babalarýmýz, annelerimiz, aðabeylerimiz…
     Hangi akla hizmet edilerek böyle yapýldý? Mezar taþlarýndan ne istendi? Hani derler ya bazen “Dinimizde böyle bir þey yok.” diye… Farz edelim ki yok. Be hey akýlsýzlar!… Be hey cahiller!… Be hey vicdansýzlar!... En azýndan o suluklar bir iþe yarýyor… Mezara ziyarete gelen cenaze yakýnlarý o suluklara, kuþlar faydalansýn diye su koyup dolduruyorlar… Kuþlar da gelip oradan su içiyor… Bundan daha güzel bir düþünce olur mu? Yaz sýcaklarýnýn baþladýðý bu günlerde, bir canlýnýn susuzluðuna çare bulmasý kadar güzel bir þey olur mu? Yobazlýðýn, gericiliðin bu kadarý da olmaz doðrusu…
     Köyde de bütün gün bu olay konuþuldu… “Mezarda dahi rahat býrakmýyorlar”, “Ölülere saygý da duymaz oldular”, “Yazýk, bu nesil nereye gidiyor böyle?”, “Yarýn da kendileri ölmeyecek mi? Ölüm kendilerinin baþýna gelmeyecek mi?” þeklinde yorumlar yapýlýyordu…
     Muhtarla da konuþtum olayý… “Kimin veya kimlerin yaptýðý bilinmiyor. Polis araþtýrýyor. Bir görgü þahidi var mý yok mu, o soruþturuluyor. Belediye Baþkaný da olayý takip ediyor. Gereken ne ise o yapýlacak” diyordu…
     Ne olursa olsun… Yapýlan bir saldýrýdýr. Geçmiþlerimize, ecdadýmýza bir saygýsýzlýktýr…
     Hadi kendimize saygýmýz yok, birbirimize saygýmýz yok… Hiç deðilse ölülerimize olsun saygý duyalým… Onlarý mezarlarýnda olsun rahat býrakalým…
     Umarým, polisimiz bu çirkin olayý gün ýþýðýna çýkarýr ve suçlu olanlar en aðýr þekilde cezalandýrýlýr…
     Tüm Güvercinlik Köyü’ne geçmiþ olsun diyorum…