Aðlayabilseydin belki anlardýn

Dudaklarýnda yarým kalan bir tebessüm

Gündüzün ortasýnda

Hayallerini jilet gibi kesen bir hüsran..

Kuytu bir köþede

Merhamet dilencisi bir öksüz gibi

Gözyaþlarýný saklayan

Ve silen

umudu kaybetmiþ elleriyle..

Güneþ battýktan sonra

Hasret ve yalnýzlýðýný

Pencerelerden ufka doðru

Yolcu eden

Yüreðindeki yangýný

Gecenin sessizliðinde

Göz pýnarlarýyla söndüren

Yetimlerin anasý..

Dalgalarý dinliyorum

Ovalar,daðlar ve kayalara

Kafalarýný vurarak gelen

Deli,kýzgýn ýrmak ve nehirlerin

Sükut bulmuþ halleri..

Nice denizcilerin ve balýkçýlarýn

Sýrlarýný kýyýya vuran

Beyak köpüklü sedefler..

Ne inciler vardýr içlerinde kimbilir

Ne hikayeler

Ve yarým kalmýþ umutlar..

Ve iniltelerle karýþýk

Pencerelerimi döven

Kapýmý çalan rüzgar..

Hangi rüyalarý kattýn önüne

Hangi özlemlerin

kokusu karýþýk sinende..

Hangi sevdalarýn umutlarýný aldýn elinden

Ve ses bekleyen

Haber bekleyen hangi yalnýzlarýn

kapýsýný çaldýn mahmur seherlerde..

Yine yetim kaldý hüzünlerim

Öksüz çocuðun göz yaþlarý gibi

Kuytu köþelerde..

Aldým yüreðimi elime

Serdim hüzünlerimi önüme..

Aðlayýn ey hüzünler

Bugün sizi taþýyacak ne yürek

Ne de saracak bir beden var..

Siz artýk dört duvar içinde deðil

Kalabalýk caddelerin

Sesleri ve ýþýklarý altýnda kaybolmuþ

Öksüz çocuklarsýnýz..

Merhamet kokusuna hasret

Kadife dokunuþlu þefkatli ellere muhtaç

Zamanýn yetimlerisiniz..

Aðlayýn ey hüzünler..

Hüzünlerim..