Kaldýrýmlar üþüyor yalnýz ve soðuk gecelerde
Ürperir sessizlik dargýn bakýþlarýn arasýnda
Adým baþý çocuk çýðlýklarý düþer önüme kesik kesik
Bu þehir hýçkýrýklarýmýn annesi
Yüreðinde saklýyor matemini

Bir nefes yalnýzlýk daha çekiyorum sigaramdan
Ýhanetlerden damýttýðým þarabý yudumluyorum
Saðnak saðnak güller yaðýyor sahile
Sarýldýðým kadýnlarda sen kokuyorum
Þehrin gölgesiz sokaklarýnda

Bu þehir bu kasvetli kaldýrýmlar
Her gün biraz daha uzaklaþtýrýyor seni benden
Görüntün çýkmaz sokaklarýn ardýna gizlenmiþ
Bakýþlarýn lambalarýn pusunda bir mermi
Korkum yok,mezarým caddelere kazýlmýþ

Aragon'un mutlu aþk þiirini okuduðumuz tepede
Bugün Neruda'nýn umutsuz þarkýsý söyleniyor
Ne güzeldi o günler hatýrlar mýsýn
Elele yeþilini avuçlarýmýza sürerdik kýrlarýn
Mutluydu aþkýmýz Aragon'a inat

O zamanlar daha þehre göç etmemiþ
Beton mezarlara hapsetmemiþtik ruhumuzu
Kirletilmemiþ özgürlüðü yaþýyorduk doyasýya
Melekler misafiri olurdu güncelerimizin
Ah geceler hiç bu kadar kararmamýþtý

Ýþte yine ben þehrin sokaklarýný adýmlarken
Yalnýz ve soðuk gecelerde
Kaldýrýmlar üþüyor sessizliðin ürpertisinden
Yine bir nefes yalnýzlýk çekiyorum sigaramdan
Sen yoksun,þehir bomboþ,kokun çok uzaklarda