Sayýn Gültekin Bilge, ülkemiz sanatçýlarýndan biri. Kendisini Facebook’ta görüp tanýdým. Ýncelediðimde çok baþarýlý, üretken, çalýþkan biri olduðunu gördüm.
     Sanat alanýnda yaptýðý çalýþmalar yurt dýþýnda büyük itibar görüyor. Kýbrýs Türkü’nü ve KKTC’yi dýþarýda çok iyi tanýtýyor.
     Ben, sanatýn çok iyi bir tanýtým aracý olduðuna inananlardan biriyim. Ülkenizi tanýtmak için milyarlarca döktüðünüz paranýn yerine bir sanatçý meydana getirdiði bir eseriyle kat be kat daha fazla tanýtým yapabiliyor.
     Ýþte Sayýn Gültekin Bilge de böyle birisi. Yýllarca yurt dýþýnda kalmýþ ve yaþamýþ. Yaptýðý çalýþmalarla gittiði her yerde KKTC’nin bir sanat elçisi olmuþ. Birçok ödüller almýþ. Birçok sergilere, seminerlere, konferanslara katýlmýþ.
      Bu günlerde de Amerika’da bir galeri anlaþmasý yapmýþ. Amerika’da bir galeride resim sergisi açacak ve þu an bunun için çalýþmalarýný yoðunlaþtýrmýþ. Sonra da Paris ve Floransa’ya gidip çalýþmalar yapacaðýný belirtti bir sohbetimizde.
     Peki, kimdir bu sanatçýmýz? KKTC olarak kendisini ne kadar biliyoruz veya tanýyoruz? Bu nedenle onu tanýtmak ve çalýþmalarý hakkýnda okuyucuya bilgi vermek amacýyla bu yazýyý kaleme aldým.
     Sanatçý, 1945 Kýbrýs doðumlu. Ýstanbul, güzel Sanatlar Akademisinde okumuþ ve buradan mezun olmuþ
     2011 yýlýnda Ýngiltere’ye hareket etmiþ. Avrupa’da, ABD, Kanada, Avustralya, Japonya gibi ülkelerde eserleri sergilenmiþ. Sanatçýmýzýn uluslar arasý arenada birçok ödülü var. Eserleri Türkiye, Avrupa ve Japonya'da özel koleksiyonlarda yer almaktadýr.
     Sanatçýmýz, 1974 yýlýnda Kýbrýs’ta çýkan savaþta vurulmuþ. Sað elinin kullanýmýný kaybettikten sonra yýllarca boya çalýþmasý yapamamýþ.
     Yine de çalýþmalarýndan vazgeçmemiþ. Sanat eserlerine yaþadýðý bu olaylar da yansýmýþ: Öfke, acý, hayal kýrýklýðý, güçsüzlük, izolasyon ve kimlik kaybý dolu hayatýnda karanlýk bir dönem, yaralanma... Bu duygular, onun soyut yapýtlarýnda tam olarak ifadesini bulmuþ.
     Elinin iyileþme sýrasýnda çaðdaþ sanat olaylarýný takip etmiþ. Bu arada sanat öðretmenliði yapmýþ.
     Sanatçý, modern bir tarz yakalamak için uðraþtý. Bosch, goya, Rembrant, Picasso, Kandinsky ve Chagall gibi sanatçýlarýn etkisinde kaldý. Ama daha ziyade doðanýn güzelliklerini eserlerinde yansýttý.
     Sanatçýmýz, sýk sýk kendini baþkalarýnýn yerine koyar ve dünyaya adeta baþkalarýnýn gözüyle bakar. Benzersiz bir görüntüleme yöntemi vardýr. Ýmkânsýz, onun sanatýnda hiç yok gibidir. Zoru sever ve onu baþarmak için çabalar. Sanatçýnýn bu farklýlýðý küçük yaþlarda fark edilir. Onun eserleri yaþam ve insan iliþkileri onun yoðun sübjektif bir görünüm ortaya koymaktadýr.
     Sürekli yeni ve farklý modlar yaratma peþindedir. Sürekli yeni teknikler geliþtirme ve yeni farklar geliþtirmek ister. Bunun için bütün çalýþma yollarýný deneyerek sýnýrlarý zorlar.
     1950 ve 60 yýllarda çocukluðu Kýbrýs’ta geçer. Güney Kýbrýs’ta Ceyhan köyünde basit ve huzurlu bir yaþamý olur. Köye yakýn yerde kalker kayalar vardýr. Sanatçý küçük yaþlarda bu kayalarýn üzerine oyma yöntemiyle insan ve hayvan figürleri çizer. Fakat 1963-1974 yýllarý arasýnda çýkan olaylar nedeniyle bu eserlerin tamamý kaybolur.
     Sanatçý, yeteneðini daha okul yýllarýnda gösterir. O, bir sanatçý olmayý düþünüyordu. Ama þartlar düþünüldüðünde sanatsal yeteneklerini geliþtirmek için, geniþ imkânlar yoktu ve her þey sýnýrlýydý. Kýbrýs’ta çýkan olaylar nedeniyle o dönemdeki her genç gibi 18 yaþýnda askere gitti. 3 yýl tepelerde nöbet tuttu.
     1966 yýlýnda 21 yaþýnda Ýstanbul Güzel Sanatlar Akademisi’ne girdi. Devrim Erbil, Ali Çelebi ve Dinçer Erimez atölyelerinde çalýþtý. 1972 yýlýnda buradan mezun oldu.
Akademi boyunca, sanatsal yetenekleri çok farklý þekillerde fark edildi. Asýl yetenekleri olan çizim, resim ve heykel yanýnda müzikal ve dramatik yeteneklerini de sergiledi. O geleneksel Türk enstrüman (Saz) oynayan bir halk þarkýcýsý oldu. Ýki yýl boyunca Akademi'nin pandomim tiyatro grubunun baþkaný oldu.
Ýlk özel sergi için 1972 yýlýnda Norveç ve Almanya’ya davet edildi. 1973 yýlýnda kiþisel nedenlerle Kýbrýs'a döndü .
1975 yýlýndan 2005 yýlýna kadar sanat öðretmeni olarak görev yaptý. Fotoðraf, pandomim, tiyatro ve halk müziði eðitmenliði yaptý. Bu dönemde evlendi. 2 çocuk babasý oldu.
Sanatçý, eserlerinde sürekli canlý renkler kullandý. Kaybedilen yýllarý telafi etmek için çok çalýþtý. Araþtýrmalar yaptý ve yeni teknikler geliþtirdi.
Çeþitli karma sergilere katýldý. Lefkoþa’da Büyük Han’da kendi atölyesinde çalýþmaya baþladý. 2011 yýlýnda Ýngiltere’ye gitti. Orada yaptýðý çalýþmalar Dünyanýn birçok ülkesinde sergilendi. Birçok ödüller aldý. Eserleri Türkiye, Avrupa ve Japonya'da özel koleksiyonlarda yer almaktadýr.
Sanatçýmýz en son ödülünü de geçtiðimiz günlerde aldý. “Afetto Art Ýnternatýonal Magazini” sanatçýmýzýn yaptýðý “3 Lutuf” adýndaki eserini yayýnlamýþ ve bu eserleri “Bottiçelli Ödülü”ne layýk görmüþtür. Ayrýca Magazin, Dünyadan seçtiði 25 yýldýz sanatçý arasýna Sayýn Gültekin Bilge’yi de arasýna almýþtýr.
     Sanatçýmýzý kutluyor ve çalýþmalarýnda kendisine baþarýlar diliyorum. Böyle bir sanatçýyý köþeme alýp siz sevgili okurlarýma tanýttýðým için de ayrý bir mutluluk duyuyorum.