kasabýyla yaþayan bir kuzuyum. bana býçak sýrtýnda yaþam sunuyor. ve diyor ki sana bu dünyada ne býçaklar gösterdim, ne satýrlar hediye ettim. hala seni sevmediðimi mi söylüyorsun. ulan senin sevgin daðda biten ota benzer, senin bir emeðin var mý bana onu söyle. benim gibi bir kuzuya satýr tutmuþ ellerinle ne verebilirsin ki! kimin kanýný bana þarap diye yutturabilirsin ki! kasabýyla yaþayan bir kuzuyum. o kasaplýðýyla övünüyor bana, ben de kuzu kuzu dinliyorum. benim için üzüldüðünü söylüyor. ulan ölümüm senin için bayramdýr, seyrandýr. hayattan tat alman hep bana baðlýdýr. kötü biri olduðumu söyleyenlerin hepsi sahip olduðum iyi niyetlerimin katilleriydi. ve sen de onlardan birisin. sen benim katilimsin. sevgin bile býçak yarasý.
insanlar neden kendilerinden bu kadar nefret ediyor. bir baþkasýnýn sevgisi aracýlýðýyla kendisiyle barýþmak istiyor. ben bir ot ile bile yaþam bulurken, neden eli býçaklý birisiyle mutlu olayým. ben bir kuzuyum; koyun deðilim. o kadar saf deðilim. bir kasaptan merhamet dilenecek kadar postu germedim henüz. bu kadar mý ucuzum sence. masraf etmemek için beni yemek istiyorsun. beni býçak sýrtýnda yaþatýyorsun. býçaðýn ýþýltýsýný gösterip, beni ýþýltýlý bir dünyada yaþattýðýný söylüyorsun.
senin gülüþün çöl sýcaðýndaki akrebe benzer. kimi zehirleyip geldin onu söyle. nedir seni bu kadar mutlu eden. ego torbaný kimlerin kalp kýrýklarýyla doldurdun, söyle.
ben bir kuzuyum, bembeyaz; týpký senin diþlerin kadar. senin pençelerin bana þiirler, masallar, romanlar yazar mý? hangi cümlenin altýný çizeyim ki o zaman.
kaleler, surlar, setler dönemi kapandý. artýk insanlarýn birbirlerine karþý duvar örme dönemi baþladý. korunmak için, uzaklaþmak için. sen de benden uzak dur artýk. bak aramýzdaki duvar çine dayandý.
iyiliðe, güzelliðe, iyi niyete yenilebilirim. ama yok böyle biri. herkes kötülükte güçlü. kötülük karþýsýnda da eðilmem, havlu atmam. sana yenilmem.