Hepi topu 15 yasýnda Tanrýnýn cezasý biriydim galiba..
Görünmemesi gereken ne varsa gözlerimde.
Duyulmamasý gereken sesler kulaðimdaydý
Kayýttaydým sürekli...uyku nadir uðruyordu yanýma....Bu halimle uyumak imkansýzdý
Ses durmuyor
Görüntü kaybolmuyordu.
Bütün hikaye sesle baþlamýþtý..
Balkona çýkýp temiz hava almak istemiþtim..hava kararmýþ vakit epey geçti.
~ Göbeðini ört
Etrafa baktým kimse yoktu..kendime baktýðýmda göbegimin göründüðünü farkettim.Kollarimi kaldirdigim bir anda üzerimdeki body yukarý çýkmýþ olmalýydý.
Ýyi de kim demiþti kim uyarmýþtý..kimdi sol kulagimdaki ses..aradim ..içimdeki tanriydi ben tanriydim..
Takii ezan vakitlerinde..küfürle..ahlaksýz tekliflerle gelene kadar ses..
Ben þeytandým..
Ýkisiydim
Ve
Etrafým birbirlerinin içinde.sonra kendi içlerinde çürüyerek yokolan insanlarla doluydu.Sinir uclarima dokunan çürümüþ et kokulari göz merkezini sarýp önümde canlaniyordu..
Ölü yiyenler de vardý..Kanlý irinli tedavisi mümkün yaralýlar da
Duyuyordum..görüyordum..Bu yüzden açýklanamayan acýlar çekiyordum..
Ýdiopatiktim evet..
Ailemle paylaþtýgýmda apar topar psikiyatriste goturduler beni..
Ailemin okulun hatta mahallenin þizosuydum..
Þizofreni
Bu piç teshisle hükümsüzdüm ;þaibeli bile deðildim artýk
Hükmü verilmiþ bir sonun bildirisi,ahirette çekilecek acýnýn resmiydim bilmedikleri..
Bildikleri yada bildiklerini sandiklarý tek þeyse..
Tanrýnin cezasiydým,..