Bir an bile düþünme topla gönül evini,
Hiç gelmemiþ gibi ol, ilk geldiðin günde git.
Can evinden vurarak garip sevda devini,
Herkes gibi sýrtýný birden bire dön de git.

Elbette çabuk erir buz ateþin yanýnda?
Kaç yolcu konup göçtü kaderimin hanýnda.
Böyle kahpe dünyanýn en sefil zamanýnda,
Son treni kaçýrma, ilk vagona bin de git.

Bu kaçýncý kovulmam sevdanýn okulundan,
Irmaklar senin oldu pay aldým çakýlýndan,
Madem paslý kýlýçlar bir kere çýktý kýndan,
Döne döne vurarak son defa da önde git.

Yolun açýk alnýn ak gözlerin mutlu kalsýn,
Mevsimleri yok eden yüreðin kutlu kalsýn.
En acý sözler bile içimde tatlý kalsýn,
Unutulmaz sevdamý büyük küfür san da git.

Unut gitsin her þeyi, bir çizgi çek ahtýna,
Yine çýktý ayrýlýk sevdamýzýn bahtýna.
Hayalini býrakýp gönlümdeki tahtýna,
Merdiveni kýrmadan cismin ile in de git.

Verem olmuþ gönlümü býrakýp dertten derde,
Peþin sýra ömrüme çekilsin siyah perde.
Hazýrlýðý önceden yaptýðýn son seferde,
Gidenlerin peþine takýlarak sen de git.

Mehmet NACAR