Hýrçýn hayaller suda boðulmaz,
Yüzmek bir düþte kolay deðildir azizim.
Körpe bir elem cana zarar vermez,
Ben zincirleri çoktan deldim,
Siyahla beyazýn karýþtýðý bir kapýdan semaya geçtim,
Yediverenler gül açmýþ,
Baþýmýn tacý orda,
Sema gri, düþler tozpembe,
Hançeri sapladým tüm renklere,
Hepsi mavi þimdi,
Göðüm tekrar mavi oldu,
Yýldýzlar meydan okur yeryüzüne,
Yer de evren gök de evren,
Nereye dokunsam sanki umut.
Umut insanýyýz biz,
Gerçeklik mavi kadar yakýn insana,
Dokunduðum heryer mavi,
Hançeri sapladým renklere,
Hepsi maviye büründü,
Sevdiðim dizeler mavi,
Söylediðim sözler,
Senin gözlerini de mavi bürüdü,
Zincirlerimi maviyle deldim,
Hayat mavi...
Hýrçýn gerçekler suda boðulmaz azizim...
Canýna susadým,
Umut bekçisi yarýnlar,
Sonu gelmeyecek mutluluklarýn,
Ebedi huzur...
Boðulurcasýna yüzmeli insan gökyüzünde...
Maviyi çalmalý geleceðe.
Göçmen kuþlar çadýr kurmuþ bu sonbaharda,
nedensiz, sebepsiz...
Onlar da mavide...
Býçak kesmeyen derin izler var içlerinde...
Umut bekçisi maviler bir de...
Hüzün yok bu diyarlarda,
Karanlýk aydýnlýðý ön plana çýkarmakla görevli.
Dönüp bak kainata,
Yýldýzlar pasparlak,
Bakma gözlerime,
Gözlerimi alýyor ýþýk,
Ay ikiye yarýldý destanlarýyla dünyanýn,
Gözlerimi alan bir ýþýk,
Karanlýk yok, karanlýk daðýlmýþ.
Daðýlmýþ heryere destanlar,
Göçmen kuþlar umut taþýr,
Evleri dallarýnda aðaçlarýn.
Umut bekçisiyiz biz azizim,
Yüzmek bir düþte kolay deðil,
Gerçeðin nazarýnda göðe maya çalan bi hoca,
Gözlerimi alan ýþýkla
Son buluyor gerçeðe,
Karanlýk aydýnlýk için var,
Ateþ yakmak için...
Ýki kez düþünmeli insan,
Ateþin bedenini yakarken
düþüncelerini kömür edebileceðini...
Umut taþýyan zaman
Bir de yürek taþýyan insan...
Bakma hiçbir yere,
Dýþarýsý çok aydýnlýk,
Gözlerini alýr ýþýk...