Yanlýþ bir fetih gerçekleþti yürekte,
Fatih'i kan, Fatih'i vicdan.
Yürüdüðüm yol onsuz, sonu yok bu þehrin.
Durmasýný bilmeyen iki çift ayak,
Ýkisi de arsýz.
Amaç yoksunu bir kalp;
atsa hayat, atmasa ölüm.
Gitmek, arada kalmýþlýðýn en büyüðü..
Bir acýsý var, daðlar kadar.
Yokluðu denizler gibi, sonsuz.
Dalgasýndan bir parça saçlarý,
renginden bir göz.
Deniz gibi bir adam yani,
iþvesiyle, cilvesiyle..
Bazen huzur veren bir serinlik,
tene deðen tuz ferahlýðý..
Ya yakarsa canýmý?
Ya kaçarsa genzime, içime iþlerse yokluðu?
Ýþte canýmdan can gider o zaman.
O zaman ölüm olur bana hayat.
Yaþamak helalinle deðilse;
en büyük haram.
Yaþamak onsuzsa günah, sonu cehenneme varan..

Ýçimde yanan kocaman bir ateþ var,
tutuþtu ki yürek sorma.
Kusursuz bir manzara o, penceremde izlediðim.
Oysa deniz oydu, rüzgarý ben.
Bilmiyor arsýz, ben olmadan dalganamaz.
Serinliðim onun olsun, alýn verin.
Varsýn güzel bulsunlar onu.
Uyurken saklarým,
göstermem hiç kimseye yüzünü merak etmesin.
Kirpiklerini sayarým,
hayallerimi yüzdürürüm gözlerinin denizinde.
Boðulsamda ses çýkarmam yemin olsun.
And olsun,
baþkasýna bakarsa çýksýn bu gözüm,
baþkasýna atarsa kalp, atmasýn bir daha.
Söylerse baþkasýný, kurusun dilim.

Senden sonrasý haram bana,
öncesi iþlediðim en büyük günah.
Sen varsan varým, yoksan ..

Sen yoksan deniz,
varlýðým ettiðim en büyük inkar olsun.

Belina ÖZBEK