Mutsuz olma çabalarýmýzda deðildi, büyük acýlarýmýz. Kýyamýyorduk kendimize, istediðimiz zaman dur diyebiliyorduk kendimize. Ne zaman ki mutlu olmak istedik, iþte o zaman ne kendimize nede acýlara dur diyebildik. Her yeni mutluluk çabasý, yeniden doðuþ anlamýna geldi bizim için ama aslýnda biz hiç ölmemiþtik. Her doðurduðumuz yeni benlik, daha da karýþtýrdý bizi, içten içe. ve biz mutluluða aç, kendi yarattýðýmýz acýlarýmýza ise hasret olarak devam ettik yolumuza, þaþkýn þaþkýn..