Dün Hocalarýn Hocasý Güzin Niyazi’yi Hakk’a uðurladýk.
     Namýk Kemal Lisesi’nde uzun yýllar öðretmenlik yapan Güzin Niyazi son yolculuðuna buradan uðurlandý. Eski öðrencileri kendisini yalnýz býrakmadý.
     Cumhurbaþkanýmýz Sayýn Derviþ Eroðlu, Eþleri Sayýn Meral Eroðlu, Gazimaðusa Kaymakamý Þifa Çolakoðlu, Belediye Baþkaný Ýsmail Arter, Eski Gazimaðusa Kaymakamý Beran Bertuð, Eski NKL Müdürlerinden Erol Erozan, Hasan Yaðlý, Dinçer Raif, Milletvekili Erdal Özcenk, Gazimaðusa UBP Ýlçe Baþkaný Resmiye Canaltay, Eski Bakanlardan Turgay avcý, Duayen Gazeteci Sayýn Ýsmet Ezel, NKL’li öðretmenler ve öðrenciler oradaydý.
     Törende Dinçer Raif, Ýsmet Ezel ve Cumhurbaþkanýmýz Sayýn Derviþ Eroðlu birer konuþma yaptýlar. Anýlarýný anlatýp, duygularýný dile getirdiler.
     Madam Güzin çok sevilen bir hocaydý. Herkesin hocasýydý.
1977 yýlýnda Namýk Kemal Lisesi Ortaokul bölümüne yazýldýðýmda Tekkeler denilen bölümdeki sýnýfta okumaya baþladým. Ýngilizce öðretmenim Güzin Niyazi idi. Çok sevecen, güleryüzlü ve çok tatlý bir öðretmendi.
     Bana “Ben Türkiyalýlarý çok severim.” derdi hep. “Ýngilizceden geri kalmayýn. Bu derse önem verin. Ýngilizce çok önemli. Hayatýnýzýn her aþamasýnda karþýnýza çýkar. O nedenle öðrenmek için çalýþýn. Bir an bile ihmal etmeyin” derdi.
     Yardýmsever bir insandý. Liseye geçtiðimizde okul tiyatrosunda oynuyordum. Yurtta kalýyordum. Hafta sonu olduðu için yemek olmazdý. Paramýz da bitmiþti. Yanýmda tiyatroda beraber rol aldýðýmýz Murat Özsoykal arkadaþým vardý. Beraber, Güzin Hoca’nýn evine gittik. “Hocam, biz okul tiyatrosundayýz. Prova için kaldýk. Yurtta kalýyoruz. Ama yiyecek bir þeyimiz kalmadý.” dedik. Bizi hemen içeri aldý. “Gelin be çocuklar. Ne varsa size hazýrlayayým” dedi. Bize hemen masayý donatmýþtý. O kadar acýkmýþtýk ki ne geldiyse önümüze silip süpürmüþtük. O geceki yediðimiz yemekleri hiç unutmuyorum. Biraz da zeytin, ekmek, domates, hellim paket yapýp “Yarýn da yersiniz. Sýkýþýrsanýz yine gelin” demiþti.
     Nur içinde yatsýn. Hakkýný hiçbir zaman ödeyemeyeceðiz.
Madam Güzin, 1928’de Lefkoþa’da Arap Ahmet Mahallesi’nde doðdu. 9 Yaþýnda Ýlkokulu býrakarak Amerikan Akademi’ye yazýldý. Burayý bitirince hocalýk yapmaya baþladý. Sonra Namýk Kemal Lisesi’nde hocalýk yaptý. Cumhurbaþkaný Sayýn Derviþ Eroðlu da olmak üzere birçok siyasilerin hocalýðýný yaptý. Birçok doktorlarýn, öðretmenlerin, birçok vatandaþýmýzýn hocalýðýný yaptý. Bu nedenle kendisine “Hocalarýn Hocasý” denildi. Nam-ý diðer Madam Güzin idi.
     Hiç evlenmedi. Yalnýz yaþadý. Kendisi yalnýzlýðýn çok kötü olduðunu vurgulayarak “Keþke evlenseydim. Yalnýzlýk çok kötü” diyordu.
     Gönüllerde Güzin Hocanýn sevgisi hep yaþayacak. Biz, öðrencileri olarak onu hiç unutmayacaðýz. Sevgisini daima kalbimizde taþýyacaðýz…
     Yattýðýn yer nur, mekanýn cennet olsun hocam…
Eðitim uðruna yaktýðýn meþale elden ele gidiyor. Senden aldýðýmýz ýþýkla, bizden sonra gelen çocuklarýmýzýn yolunu da aydýnlatýyoruz…
Bu vatan, size ve sizin gibi cefakâr eðitimcilere minnettardýr…
Hakkýnýzý helal ediniz… Biz çoktan helal ettik…
Sizi seviyoruz…