Zabýt Katibesi Hâkimin söylediklerini yazdý ve yeni komutlarý beklemeye baþladý. Duruþmada iki taraf vardý ve onca yýlýn deneyimli hakimi bu kez davalý tarafa yani adamýn avukatýna söz verdi. Avukat savunmasýný vermek üzere hazýrlanýrken Hakim;

-     Avukat Bey hiç zahmet etmeyin. Davalýnýn kendisinden istiyorum savunmayý.
-     Sayýn Hâkimim ben savunmamý yapmak zorundayým. Öbür türlüsü hiç etik olmaz efendim.
-     Avukat Bey, bana iþimi öðretmeye kalkmayýn! Davalý yapsýn savunmasýný.

Avukat bozulmuþru fakat tekrar iþi gereði karþýlaþmak zorunda olduðu Hakimle tartýþmamak için çaresiz sustu . Davalý adam kalktý ayaða.
-     Sayýn Hakimim, karýmýn boþanma kararýný kabul etmiyorum efendim.
-     Neden?
-     Onu seviyorum efendim.
-     Döverek mi seviyorsun oðlum. Gerçi o yöntem de demek ki bir sevme biçimi sayýlýyor. O kadat arttýðýna göre.
-     Ýstemeden oldu efendim. Ben ne dersem diyeyim kimseyi inandýramayacaðým. Onun için ta baþýndan anlatmam gerekir olaylarý.
-     Anlat o zaman ama çok uzatmadan. Biliyorsunuzdur mahkemeler yýðýnla dosyayla uðraþýyor. Kýsa ve öz.
-     Pekala efendim. Karýmla severek evlendik. Sakin, duygusal biriydi. Ýlk evlendiðimizde daha uysaldý tabii ki. Ben ne istesem hemen yapardý. Sonra çocuklarýmýz dünyaya geldi. Onlarla zamanýn ne çabuk geçtiðini anlamýyorduk. Onlarýn hastalýklarý, yaramazlýklarý, sorunlarý arasýnda kaç yýl geçti hatýrlamýyorum. Onun yanýnda, ailelerimizin de bu duruma gelmemizde payý çok büyük. Annem, bir türlü sevememiþti gelinini .Kendimi parçalasam da bu durumu düzeltemiyordum. Karþýlýklý kinlerini kusuyorlardý birbirlerine. Karýmla annem arasýndaki sorunlar ve annemin benim kulaðýma fýsýldadýðý sözlerin etkisiyle intikamýmý onun ailesine karþý tavýrlarým sonucu tekrar kavgalarýmýz devam ediyordu. Ben de sakin bir insaným aslýnda. Kendimi bu sorunlarýn arasýnda kapana kýsýlmýþ bir fare gibi hissediyordum. O zamanlarda öyle çok hýrpalýyorduk ki birbirimizi, toparlanmak aylar alýyordu. Sonra bir ara orta yolu bulduk ve ailelerimizle aramýza bir sýnýr çizdik. Bu sayede uzun süre bizim evde kavgalar kesilmiþti. Fakat karým da bu arada epey olgunlaþmýþ ve politik davranmaya baþlamýþtý. O sýrada bizim gençlik de enerjisiyle birlikte kaybolmuþtu. Son zamanlarda yaþlanmaya baþladýðýmý hissediyordum. Hiçbir þey mutlu etmiyordu beni. O ise durmadan “ Beni seviyor musun? “ diye sorup duruyordu. Herkes benim onlarý sevmemi bekliyor ve kelimelerle ifade etmemi istiyordu. Annemin yanýna gittiðimde hemen hastalýklarýndan þikayet ediyor, onunla ilgilenmemi istiyordu. Ablalarým ve diðer kardeþlerim ise ailemden daha fazla ilgi bekliyorlardý. Yýllarca arada tutmaya çalýþtýðýmýz sýnýr paramparça olmuþtu. Ve benim o duvarý göðüsleyecek gücüm kalmamýþtý. Kimsenin beni bulamadýðý, kendimle baþ baþa kalacaðým bir yere kaçmak istiyordum. Maalesef, buna bile gücüm yoktu. Ýþte o akþam da beynim hoþaf gibiydi. Hiç baðýrmasýna alýþýk olmadýðým karým karþýmdan cevap verince son damla da düþmüþ oldu. Oysa ben haksýzdým. Çok üzgünüm. Dünyaya tekrar gelsem yine karýmla evlenirdim. Beni affetmesini istiyorum hakim bey. Ve hatta kabul ederse bir teklifim var. Benim ona attýðým yumruðu o da bana atsýn ve ödeþelim. Sözün özü Hakim Bey, ben eþeðin biriyim.
-     Oh ne âlâ oðlum. Karýný döv ve özür dile bu kadar basit mi bu olay. Bakalým karýn kabul edecek mi? Sen de dinledin onun konuþmasýný.
-     O bana kýyamaz Hakim Bey. O buraya da gelmezdi ama onun da son damlasý taþmýþ olmalý. Bilirim ben onun beni sevdiðini. Dedim ya eþeklik ettim diye. Ben de onu çok severim ama odunun tekiyim iþte. Kalbimle severim, dilimle söyleyemem. Söylesem hiçbir sorun yaþamayacaðýz. Ah maydanoz ne diyeyim ben sana. O günden bu yana manavýn önünden geçemiyorum. Maydanoz görmemek için. Boþamayýn bizi Hakim Bey. Ben onu çok seviyorum. Bir daha vurursam ona elim taþ olsun!
-     Ne diyeyim oðlum sana ve senin gibilere. Elinizdeki þeylerin deðerini son anda anlarsýnýz. Karar karýnýn. Yaz kýzým…
     

BOLU