*Evrensel zekânýn sýnýrlarýný, sahip olduðum bu zekâ ile kavrayamam. Sadece evrensel bir zekânýn var olduðunu bilirim.
*Ýnsanlýk için en büyük tehlike, kötülük yapmak için eðitilmiþ akýllardýr.
*Ýhtiyaçlarýný sýfýrlayamazsýn, belki sýnýrlandýrabilirsin.
*Çiçeði koparma, elinle onu sev; onun da sana dokunduðunu hissedeceksin. Çiçekle güzel güzel konuþ, onun da sana sevgi dolu sözler söylediðini duyacaksýn.
*Felsefe yapmak için sýk sýk yalnýzlýk sýðýnaðýna saklanýlýr.
*Baþkalarýnýn oyuncaðý hatta esiri olmak istiyorsan onlara sýrlarýný ver. Ýnan ki seninle oynamaktan ve sana iþkence yapmaktan büyük bir haz duyacaklardýr.
*Hayat sana acý vermez; sensin hayatý acýtan. Hayat sana engel koymaz; sen kendin bir engelsin.
*Sevilmek için ne yaptýðýný sorgulamadan, “Beni sevecek birini arýyorum.” Diyemezsin.
*Kalbini kimseye verme; sonra seni “kalpsiz” olmakla itham ederler.
*Yanlýþ insanýn ne olduðunu, kim olduðunu, nasýl olduðunu bana anlatabilir misiniz? Hangi zamana, hangi yere ve kime göre yanlýþ?
*Kazanýrken kaybettiklerin de oluyor; belki farkýnda deðilsin ama kaybederken de kazandýklarýn oluyor!
*Dostunun düþmanlýðýndan kork! Çünkü onun vuruþlarý hep en zayýf yerinden, hatta bel altýndan olacaktýr.
*”Dinle beni!” dedim kendime. Cevap verdi: Doðduðun günden beri ne yaptýðýmý sanýyorsun?
*Birinin beni deðiþtirmeye çalýþtýðýný fark edince çýldýrýyorum; bu aptalýn yanýmda iþi ne diye!
*Kuþlarýn bedduasý, aðaç katillerini cehenneme sokmaya yeter de artar bile…
*Sen bildiðin doðrularý söyle; anlayan anlar, anlamayan da aval aval bakar.
(Yakýnda kitap olarak bastýrmayý düþündüðüm Oruç Baba'dan Aforizmalar-2 ön çalýþmasýndan alýnmýþtýr.)