Bakiyorum cevremdeki yasantilara uzaktan. Hep aldatilan kadinlarin hikayesi var. Hep erkeklerin nasil sevmesi gerektigini, asklari icin kadinlarin neleri feda ettiklerini ve hep erkeklerin zalimlikleri karsisinda nasil sevip te kaybettiklerinden bahsediyorlar. Bu yazilip cizilenlere inanmiyorum. Cunku kadinlar seytan ve kadinlar yilan. Cunku hangi kadina sorarsan sor ya sevilmiyor, ya aldatiliyor ya da askinin atesi sonuyor.

Bu sacmaliklara gercekten inanmiyorum. Sunu kabullenmek lazim. Askin, kadini ya da erkegi yoktur. Sadakatin, nedeni veya nasili yoktur. Yapilanlarin, maddiyatla ve izlerle olcumu hele hic yoktur. Ask senin sevdigin kadin icin yaptiklarindir. Bu ne yuzukle olculebilir, ne imzayla ne de baskalarinin onayiyla. Bunu yureginin ta en derinlerinden hissederek bilirsin. Yapabiliyorsan da hissettirebilirsin.

Ask budur iste. Senin ona karsi hissettiklerindir. Icinden gelerek onu mutlu etmektir. Hayatini, ruhunu ve gelecegini ona teslim etmektir. Anlamadi, anlatamadim ama pisman. Konuya giris yapayim inceden.

Her zaman ki gibi isten cikmistim. Arayip bir sey lazim mi diye sormak yerine cicekleri aldim ve eve dogru rotami cizdim. Sessizce kapiyi actim. Sesleri duydum. Ayaklarim an itibariyle ilerleyemedi, ellerim titredi, kalbim patlayacak gibi oldu ama icten ice boyle bir sey yapabilecegine inaniyordum. Devam ettim. Hizli hizli yurudum odamiza geldim ve kapinin orada bir anda sesim inceldi ve gozlerim de dolarak "tebrikler" dedim. Olumden kacarcasina hemen carsafi kapatti ve o bos gozlerle bakti bana. Ne diyebilirdi ki? Pardon?

Hz Ali'den girip Mevlana'dan cikarak sozler paylasan insanin bunu yapmasi ironikti. Tanri'nin hep boyle celiskilerden zevk aldigini biliyordum ve o gun bana bunu yasatmisti. Aslinda Tanri suclu degildi. Sadece yalanlariyla kendine duvar oren bir kadinin gercek yuzunun ortaya cikmasina canim sikilmisti.

Bu kadar basitiz iste. Ask ve sadakat; kendini guzel bir vucuda satabiliyordu. Bu muydu ask? Bu muydu sadakat? 1 saatlik haz ve zevk icin tum degerlerden vazgecmek mi gerekiyordu? Eh hani muslumandik. Hani yuzukler vardi. Hani Hz Ali paylasimlari falan vardi. Yeteri kadar din ve ahlak bilgisi almistim o an ve benim de hayat bilgisini uygulamam gerekiyordu. Cunku bunu odetmek istiyordum.

Gencligimde bir seyler yasadigim kadini korkusuzca hemen aradim. Kabul etti. Once guzel bir yerde yemek yedik. Daha sonra yemekte dertli oldugumu hemen anladi. Doktum icimi. Hemen o yapmacik gozleri ve tavirlariyla "ay cok uzuldum canim" dedi. Bozmadim. Cunku yapmaciklarina ihtiyacim vardi. "Gidelim mi?" dedim. Gulumseyerek onayladi.

O kadar gecen zamana karsi vucudu hic bozulmamisti. Bense yaslanmis, kilo almis ve cazibemi kaybetmistim. Yine de surat yapmadi. Yine de yeter demedi. Kendini bana birakti. Para degildi olay. Ask degildi. Vucut degildi. Hayir, hayir bunlardan cok daha fazlasiydi. Askin en saf halini yasatip aldatilan benle, hayattan binbir tane tokat yiyip aski arayan o guzel kadinin yasama karsi verdigi en guzel cevapti yasadigimiz. Cunku ask namus, orf ve adet, dusunce, dil ve dinden cok daha fazlasiydi. Hislerimiz de bunu o an kanitliyordu.

Sabaha dogru uyandim. Daha az incinmis hissediyordum kendimi. Yanimda yatan kadin, hayatimi adadigim kadindan daha gercek ve saf geliyordu. Bahanesi, utanmasi veya kaprisi yoktu. Sadece guzel bir gece yasanmisti. Mutluyduk. Operek uyandirdim ve icimden gelen o soruyu sordum. Guzel bir kahvalti yapalim mi?