ve sen beni hatýrlarsýn...



çýplak aðaçlarýn
kuru dallarýna baktýkça
yeþermeyi bekleyen
filizler gelir aklýma
baharý gözlerken
sabýrsýzlýkla
açacak çiçeklerin
bekleyiþinde kalýr her dem
mevsimler düþer ardýna
ve her defasýnda
daha saðlam dahada gür
yýlmadan yýkýlmadan ayakta
o minik serçe gibi özgür
incecik çýtý pýtý haliyle
sen gelirsin aklýma
narin ürkek bakýþlarýnla
izledikçe beni uzaktan...!!!
gün gelir bu kuru dallar yeþerir
yeni çiçekleri açar baharýn
meyveleri dökülür tek tek topraða
ve sen
beni hatýrlarsýn
geride býraktýðým anýlarýmla
sevgiyle yeþeren yapraklar gibi
dökülen mevsimlerin ardýnda
bir tutam sevgi adýna
kaybolan yýllar gibi...