Merhaba içimin dökülmüþ yaný merhaba!
Hasretinin canýmý yaktýðý bir zamandan yazýyorum bu mektubu sana ...
Sanki bin yýldýr beklemiþçesine bir özlemle döküyor olsam da yüreðimi satýrlara,unutmadým býraktýðýn acýyý aslýnda...
Sana yazdýðým ve seni yazdýðým her mektupta, dünü býrakýp bugünü biz diye yaþamýþtým ben .
Yarýný düþünmeden düþünmüþtüm seni .
Ne kadar uzaksan o kadar uzamýþtý cümleler parmaklarýmýn ucunda.
Þimdi ise yakýp dilimde sözleri en kýsa haliyle yaþýyorum duygularýmý bile ..

Bazen gidiþlerin, bazen kalýþlarýn yolu olsa da bu sevda, ben hala ayný yerdeyim ama artýk ayný ben deðilim.
Öylesine yoruldu ki gözlerim, gözyaþýmý taþýmaktan,býraktým yüreðimi kendi haline, seni sen kadar unutsun diye...

Her gün yokluðunu kundakladým sonra yalnýzlýðýmý .
Özledikçe sesini, geceyi uyuttum gözlerimde.
Oysa gündüzlerden sýyrýlýp ne çok kaybolurdum karanlýðýnda.
Hayallerimi, gözyaþlarýmý ve bizi saklardým o penceresiz siyahýnda .
Bitmesin diye sevgimiz zamana býrakýrdým her þeyi ...Ve zaman geçti ama biz geçemedik içinden birlikte...

Ne kadar uzun olsa da bu aþkýn hikayesi, bitirmen için hep hazýrdý kalbinin bir bahanesi.
Gelmek ve gitmekten baþka da hiç bir anýsý olmadý mazinin bizi taþýyan yaka izinde.
Ne el ele yürüyebildik ,ne bakabildik göz göze.
Ne yan yana gülebildik ne de aðlayabildik omuz omuza.
Ben sana yakýndým sen ise ayrýlýða.
Kader bizi bize yazmadý, ya da sen okumayý istemedin.
Ben sustum sen ise konuþtun sustuklarýmla ...

Adýna ne denilirse denilsin bu aðrýnýn, baþ harfi AÞK diye baþlýyorsa dindirmiyor çektiðini ne sustuðun ne de konuþtuklarýn ..

Söz uçar yazý kalýr derler,uzun soluklu kelimelerle bu kaçýncý yazýþým sana.
Ben mektuplara sýðdýramazken bizi, sen sýðdýrdýn yüzü BÝTTÝ satan astarsýz bir HOÞÇAKAL a...
Helal olsun sana
Helal olsun sana
Helal olsun sana...

4 Aðustos 2014

Arzu Karadoðan