*”Deðiþmedi bir türlü…” deyip dostundan, arkadaþýndan ya da eþinden ayrýlýyor. “Çok deðiþti, önceleri böyle deðildi!” diyor ve gene ayrýlýyor. Acaba ne yapmalý? Deðiþmeli mi deðiþmemeli mi?
*Bilim adamý da sonuçta bir insandýr. Ancak bilimsel çalýþma yaparken insani kusurlarýndan arýnmak zorundadýr.
*Kapitalizm, insanlarýn alýn teri ve kaný ile beslenen aç gözlü bir canavardýr.
*Çocuklarýna, torunlarýna dünyayý aldýðýndan daha iyi bir þekilde devredemiyorsan, hiç olmazsa aldýðýn gibi devret.
*Sen doðru yap, doðru davran, doðru söyle; baþkalarý ister inansýn ister inanmasýn. Bu onlarýn sorunu!
*Sadece oyun deðil, hayatýn kendisi hatta dünya ve evren bir kurallar topluluðundan ibarettir.
*Bir toplumdaki insanlarýn tamamý ne iyidir ne de kötüdür. Her toplumda iyiler de kötüler de vardýr. Ýyiler iktidara gelirse adalet, kötüler iktidara gelirse zulüm hakim olur.
*Elinden geleni yapan kiþi, baþarýsýz da olsa takdir edilmeyi hak etmiþtir.
*Herakleitos “Deðiþmeyen tek þey, deðiþmenin kendisidir.” Demiþ; yanlýþ. Çünkü deðiþmeyen bir þey daha var: Evrensel yasalar.
*Öyle insanlar var ki, önyargýlarýndan kurtulabilseler beyinleri bomboþ kalacak.
*Her þey (evren) küçücük bir noktadan var oldu ve sonunda her þey (evren) gene küçücük bir noktaya dönüþecek.
*Evrende meydana gelen her olay olaðandýr; olaðanüstü hiçbir þey yoktur.
*Aptallar bildiklerinden öylesine emindirler ki kendilerine tüm dünya bile karþý çýksa yanlýþ düþündüklerini kabul etmezler.
*Bilime sahip olmayan toplumlar, baþka uluslarýn efendiliðini kabul etmek zorunda kalacaklardýr.
*Mutluluk onu hak edeni bulur, hak etmeyenin ise rüyasýna bile girmez.
*Merhamet duygusundan yoksun olan kiþi býrakýn insan olmayý, hayvan bile sayýlamaz.
*Düþmanlarýnýn çocuklarýna kýyanlar, aslýnda onlarýn geleceklerini öldürmeyi amaçlýyorlar.
*Bir gülü koparýrken içi sýzlamayana ben insan diyemem!
*Rüþvet, toplumun kanseridir. Nasýl ki kanser vücudun diðer organlarýna sýçrarsa rüþvet de toplumun her kesimine hýzla yayýlýr. Bilmem, sonucu söylemeye gerek var mý?
*Iþýk ya da güneþ yoksa gölgeni göremezsin. Mutluluk da bunun gibidir. Farký mutluluðun ýþýðýnýn ya da güneþinin bizim dýþýmýzda deðil içimizde bulunmasýdýr.
*Gülen yüzler güzeldir; alay etmek için ve baþkalarýnýn acýsýna gülen yüzler hariç…
*Her toplumun cehaleti yenecek kahramanlara ihtiyacý vardýr.
*Kýskancýn ateþi, sadece kendini deðil baþkalarýný da yakar.
(Yakýnda kitap olarak bastýrmayý düþündüðüm Oruç Baba'dan Aforizmalar-2 ön çalýþmasýndan alýnmýþtýr.)