Anlatmalýyým bilmeyene sual eden yüreðe
Can acýsýný, gönül sýzýsýný ve umut sancýsýný
Ruhun, kalbin, uzvun, hissiyat daðlandýðýný
Çile ve de cefanýn ve sabrýn hicran çýðlýðýný

Ýnsanýn baþýna her ne gelirse iyi düþünmeli
Yaratan o Rabbin zulmetmeyeceðini bilmeli
Nesiller boyu zulme, taþkýnlýða sukut niçindi
Hep kurtarýcý beklendi akýl ve irade ötelendi

Ýnsanlýk adýna her dram ne acý bir hakikattir
Bir kulun ruhu, kalbi nasýl etkilenmeyecektir
Umut gün yüzüne haset, bitap mý gidecektir
Hazan ve zemheri kalbimde ziyadeleþecektir

Gönül sýzýsýný gözyaþlarý dindirmez ve bitmez
Sineye nakþeden izler zalim içinde fark etmez
Zulmü alkýþlayan her kimse ahiri hiç çekilmez
Mizan hiç kimsenin kimseye hakkýný geçirmez

Evet, O’nun kuluyuz ve fakat ne kadar yakýnýz
Hakkýyla tefekkür etmekten, niçin yakýnmayýz
Bilincin sermayesi bilgidir, fakat ona bakmayýz
Kolay ve basit olanadýr o yakýnlýðýmýz sormayýz

Hafýz olsunlar diye çocuklarý yatýlýya göndeririz
Ne çektiðini düþünmeyiz, hafýz olmasý emelimiz
Hocalara takdir ve þükranlarýmýzla, ikram ederiz
Hocanýn ruhi ve zihni sorunu var mý hiç bilmeyiz

Niye beþer olarak tekâmül etmektir asýl derdimiz
Bu derdi, nasýl teþhis eder ve tedavisini önceleriz
Kâinatta her zerre bir hesap içindedir öðrenmeyiz
Ahirimiz için artýk zamanlarda düþünmeyi yeðleriz

Yanlýþ ve kusurlarýmýzda kendimizi edep etmeyiz
Ne derler için þekilden þekle bilmem niçin gireriz
Kasten yalan söyler ve amelleri öylesine ifa ederiz
Ýman ettiðimiz ve kulu olduðumuz Rabbi, severiz

Bizler bu hal üzere samimiyetten çok uzaklaþtýkça
Cennet hesabý yaparak haktan kolaycýlýða kaçtýkça
Hesap eden akýl, irade sahibi olmayý baþarmadýkça
Aklýmýzý ve irademizi baþkalarýna kayýtýz býraktýkça
Ýflah olmayýz, Hakkýn rýzasýna da asla nail olamayýz…

Mustafa Cilasun